[quote]sorii for the late update..[/quote] [align=center][b]CHAPTER 1[/b][/align] i slowly opened my eyes, puting ceiling lang ang nakita ko.. tumingala pa ako. Nakakita ako ng krus.. [i]"where am i?"[/i] nasabi ko.. pinilit kong bumangon.. pero may pumasok na Doktor.. [i]"Don't force youself.. your not well yet.."[/i] bungad ng gwapong doktor.. [i]"who are you?"[/i] nakaismid kong tanong sa kanya. [i]"Im Doctor Mendez.. wag ka munang bumangon"[/i] I slowly laid down again.. bigla akong napabalikwas.. [i]"a.. asan si CJ?!"[/i] hindi sumagot ang doktor.. [i]"where's CJ? bat ayaw mong sumagot?!" "hindi ko alam king san xa dinala ng pamilya nya.." san dinala? bakit kaya? ilalayo naba nila sakin si CJ? "is he ok?!" "better ask your parents Mylene.."[/i] pumasok si Daddy.. [i] "dad! where's CJ?!" "sa wake.."[/i] [i]"ba.. bakit?!"[/i] i started to cry bitterly.. [i]"calm down hija.. hindi yan mabuti sayo.."[/i] after kong makakain at makainom ng tubig, kinwento na sakin ni Papa ang nangyari samin pagkatapos ng motor accident namin ni CJ.. 2 days ago.. we decided ni CJ na mag-motor.. mag-stroll. because it's our 11th Monthsary.. we pass through Sta. Bernadette bridge,. paglagpas namin.. tatlong loko-loko ang humabol samin kaedad lang namin.. CJ drived as fast as he could.. kaaway ata nya yun.. humarurot kami ng sobra.. hanggang sa makarating kami sa susunod na Bridge, ang naalala ko lang bumangga kami ni CJ sa harang ng Bridge, nahulog kami sa ilog.. sa bilis kais ng takbo namin kaya hindi na mapigil.. un lang ang naalala ko.. at ngayon, nagising nalang ako na andito na ako.. sa Ospital. [i] "Dad what happened?"[/i] naiiyak kong tanong kay Papa. [i]"Mylene.. CJ died on the accident.."[/i] he answered unconciously.. [i]"ke..kelan pa?" [/i] [i]"we found his body 1 day pagkatapos nyong mahulog sa Bridge.."[/i] nag-aalangang sagot ni Papa. [i]"ayoko..ayoko..!"[/i] i cried even harder, hindi ko matanggap na wala na si CJ.. si CJ na sobrang pinahalagahan ko. [i]"hija.."[/i] Dad tried to comfort me.. pero huli na. kahit anong gawin nya, hindi na bubuti ang pakiramdam ko. [i]"i want to see him.. i want to see him!."[/i] pinilit ko paring bumangon.. kumuha sila ng wheelchair dahil hindi ko pa kayang tumayo.. dahil na rin sa paghampas ng left leg ko sa sahig ng ilog.. dahil mataas ang pinagbagsakan namin.. i finally saw him.. sa wake. lumapit ako.. walang bumabagsak na luha sa mga mata ko, dahil parang ayaw tanggapin ng sarili ko na lalapit ako ngayon sa coffin ng minamahal ko. nang makita kong siya nga ang nakahimlay don.. umiyak na ako na parang naghahabol ako ng hininga.. [i]"CJ.. CJ!"[/i] lumapit ang papa nya.. pinapaupo ako sa upuan.. [i]"Tito.. im sorry.." "No one blames you anak.." "but.. ako pa ang kasama nya.." "masaya kami kasi he passed away na kasama ka.."[/i] ang tagal kong nakatitig sa coffin nya.. pero hindi sa muka nya. hindi ko sya kayang makita.. ayoko. after 2 hours umuwi na kami nila Papa. parang lumulutang ako.. natulog ako na parang gising parin.. bumabalik balik sakin ung muka ni CJ habang sinasabi nya na kumapit ako sa kanya.. ang tangi kong naiisip.. i must follow him..