ouch! ano yun!>!>!?
maybe accident lang
she.. wala lang yun
hala!
next na
nabitin ako
grabe
great update!
go go!
[hr]
[align=center][font=Zebra][size=5]fourteen.[/size][/font][/align]
[font=Juice ITC][size=6][b]a sunset date[/b][/size][/font]
Natapos na yung exams. Well, one week na nga ang nakalipas since nun. Huwag niyo nang tanungin ang scores ko, okay? Ahaha. Waa.. 3rd week of August na pala. Ang bilis ng oras.
Saturday ngayon. Wala si Mom at Dad as usual, at nag-sleepover naman si Charm. Ibig-sabihin, ako lang ang nandito with our yayas and si Manong Tado and Manong Securities.
"Kainin mo na yan, ija. At baka lumamig pa." sabi ni Yaya Aning sa akin. Nahimasmasan ako.
"Ahh.. opo Yaya Aning." I said. Sumubo ako sa Adobo.
"Haha. O sige anak, pag may kaylangan ka tawagin mo lang ako, ha?"
"Opo." I smiled at umalis na si Yaya Aning to wash the dishes. Mabait talaga si Yaya Aning, she's 61, pero parang mom na ang turing ko sa kanya. Eh pano ba naman kasi.. mas madalas ko pa siya kasama kaysa kay Mama.
Yeah right. Work, work, work.
[hr]
"Alis na po ako." I told Yaya Aning.
"Mag-ingat ka ha." she reminded, and I smiled. "Opo!"
Hinatid ako ni Manong Tado doon sa pupuntahan ko. Saan pa ba? Edi sa MOA. Ahaha. Favorite hang-out ko.
"Sige, uhm, text ko na lang po kayo kapag susunduin niyo na ako."
"Sige, Maam."
Ayun, umalis na si Mang Tado. Nga pala, siyempre may cellphone yun, binigyan siya ni Papa for emergency purposes daw. Eh si Mang Tado naman, kering-keri ang phone. Eh kasi naman, Iphone ba naman ang binigay ni Papa? Ka-suwerteng driver na yan. Haha.
Nag-shopping lang ako. Kaso, parang wala akong maisip na bilhin eh. Hayy.. and, I decided to go to National Bookstore. Wala lang, feel ko lang.
"Welcome po Ma'am." sabi nung Manong Guard. I smiled and went inside.
I browsed through the racks. May nakita akong maraming books. I choosed that August ish of [i]Candy[/i], two [i]Teen Vogue[/i] magazines, and isang [i]Seventeen[/i] older issue. Tapos, may nakita pa akong isang rack na punung-puno ng Nicholas Sparks books.
Favorite author ko yun si Nicholas Sparks, and decided to buy all his books. Actually, five books palang ang natapos ko kaya ayun, binili ko na lahat. At, may nakita akong malaking libro. Purpose Driven Life. Ahh. Yung tungkol sa Bible.. Will I buy this or not? When I decided to pick it up.. meron namang kamay na kumuha rin doon..
And our hands touched.
"Ayy.. sorry po, sige, kung gusto niyo sa iyon na.. Sorry talaga." I said, blushing. Ang warm ng hands ng taong iyon.
"Hindi, kung gusto mo sa iyo na.." the person said. It's a guy. At familiar ang boses niya..
"Teka.." I looked up and..
"Xavier?" I called. He looked at me, and he's surprised. "Shecainah?"
"Oh.. what a coincidence." I said. He chuckled. "Oo nga."
"Ah.. sige, kung gusto mo sa iyo na lang iyan." I told him.
"Hindi.. nauna ka naman eh. Sa iyo na."
"Pero.." suddenly, may pumasok sa isip ko. Ahaha. "E kung.. sa ating dalawa na lang ito? I mean, salit-salitan. Pero syempre hati tayo sa bayaran ah."
"Ahaha. Sige. Nice idea."
"Ahaha. Okay."
At ayun, binayaran na namin. Tapos nun, wala lang.. usap-usap and naglaro sa Timezone.. hanggang sa napagod. Kumain sa Mcdo and ya.
This is almost like.. a date.
"Sige, hatid na lang kita." he said.
"Hindi.. huwag na. May driver naman ako eh. Saka nakakahiya naman sa iyo."
Ahaha. Nga pala noh, licensed driver na si Xavier.
"Sige.. pero.. can we go there?" he asked. At.. tinuturo niya ang Manila Bay.
"Ahh.. sige ba." I said.
[hr]
"Malapit na ang sunset.." I said while looking at the bay.
"Oo nga. Halika, alam ko kung saan ang pinakamagandang spot para paroonin ang sunset."
"Sige.." he grabbed my hand and.. my heart is badump badump so fast na naman.
Ayun. Nakarating kami and bumili si Xavier ng dirty ice cream.
"Mas maganda kapag may kinakain, diba?" he said.
I nodded. Kaso.. never pa akong kumakain ng dirty ice cream.. first time palang ngayon.
"Yum. Ang sarap ah." I said, pagkatapos dumila.
"Oo nga. Sige, ayan na.. malapit na."
And malapit na nga. Nagbilang si Xavier ng ten seconds.. and nag-sunset na nga.
"Ang.. ganda." I muttered.
"Oo nga."
And, napansin kong hawak pa rin ni Xavier ang kamay ko.
"Umm.." I said. "Xavier, yung.. kamay ko."
"Ahh.. oo nga pala." he let go of it and we both looked down.
"Sige, umuwi ka na Xavier, text ko na lang si Manong driver para sunduin ako."
"Hindi.. sumakay ka na lang sa kotse ko." he said.
"Hindi.. okay lang talaga.."
"Sigurado ka?"
"Yep. Sure." At ayun, umalis ni Xavier and I waved goodbye. I reached for my phone in my bag.. and nang kinapa-kapa ko, wala. I checked the bag, the whole bag.. and..
WALA. Lagot.