JM’S POV : 1 week after the JS , John started to be distant from me .. ewan ko kung bakit pero feeling ko nilalayuan niya ako . kahit sa text .. hindi ko siya maka-usap . kung dati hinahatid niya ako , ngayon hindi na .. lagi na lang akong mag-isa kung umuwi .. kinakausap niya lang ako kapag tungkol sa school. Naisip ko , ba’t niya pa ako kailangang pahirapan ng ganito ?kung ayaw niya na sa akin , sabihin na niya . kesa naman ganito kami . COMPLiCATED .. hays , ayoko naming makipag-break sa kanya kasi mahal ko siya pero ayoko ng ganito .. whenever i try to reach out to him , mas lalo niya akong nilalayuan .. Lumapit ako KP , KP was such a good friend . sa kanya ako lagi nag-kukwento tungkol sa problema ko .. nag-open ako sa kanya .. kinwento ko yung mga nangyayari sa amin ni John these past few days .. dun kami nag-usap sa canteen .. yung table kung saan kami nang nag-usap ni John .. “eh ba’t di mo kausapin ?” “pano ko kakausapin kung nilalayuan niya ako ?” naiiyak na ako kaso pinipigil ko lang kasi ayokong makita ni gab na umiiyak ako dahil kay John . susgurin niya si John kapag ganun .. “hayy .. kung sa bagay .. alam mo mahirap yang gayan Jhe .” tapos inakbayan niya ako . “alam ko .. kaso ano magagawa ko ?” garalgal na yung boses ko .. naiiyak na talaga ako . di ko na kasi kaya .. ang sakit sakit na .. “break up with him .” napatingin ako sa kanya nung sinabi niya yun .. “ ayoko KP .. masyadong masakit .. “ tas nun , tumulo na yung luha ko . “ mas lalo kang masasaktan niyan sa ginagawa mo .. tignan mo nga , umiiyak ka na .. “ tapos pinunasan niya yung luha ko .. “ ayoko din naman ng ganito eh . kaso ayoko mawala siya saken .. “ umiyak na talaga ako ng todo .. di ko na talaga kayang itago yung sakit na nararamdaman ko .. pinipilit kong hindi umiyak simla nung iwasan ako ni John pero hindi ko na talaga kaya .. “ Jhe , making ka .. kung hindi ka makikipagbreak , ako ang gagawa ng paraan .. ayoko ng umiiyak ka .. diba sabi naman naming sayo ni Gab na kapag may nagpaiyak sayo , kami nang bahala ? “ kinabahan ako sa sinabi niya . ayokong mangyari kay John yung nangyari kay Eman noon .. Ginulpi nila si Eman kasi nalaman nilang umiyak ako ng dahil sa kanya .. “ KP , wag .. ako na lang bahala dun .. “ “ hayys , napakatigas ngulo mo Jhe . nasasaktan ka na pero pinipilit mo pa din .. “ tas tumayo siya .. “ mahal ko eh .. “ tumayo na din ako .. “ wag mo na lang munang isipin yun .. pakasaya ka muna .. “ tapos ginulo niya yung buhok ko .. saka tumakbo “ aish ! naman eh .. “ tapos hinabol ko siya .. Pinilit kong ngumiti .. tama si KP . dapat ako magpakasaya .. kasi sa tingin ko , Masaya si John ngayon .. ba’t ako hindi ? hahayaan ko na lang siguro ang mga nangyayari .. tutal , hindi ko din naman siya makausap eh .. hindi malinaw ang nangyayari .. hahayaan ko na lang na mangyari ang dapat mangyari .. Nung papasok na ako sa room , nakita ko siya .. nakatingin saken tapos ngumiti .. napahinto ako .. di ko alam kung anong mararamdaman ko .. kung tuwa be dahil sa wakas pinansin na niya ako o galit kasi sa isang linggong hindi pagpansin sa akin , bigla na lang siyang ngingiti na parang walang nangyari .. Iniwas ko na lang yung tingin ko sa kanya . hinanap ko si KP .. tas nakita ko si Eman .. “ Eman , nakit mo si KP ? “ “ hindi eh , bakit? “ “ ah , wala .. may kasalanan yun saken eh .. “ tas lumabas na ako ng room .. ayoko magtagal dun .. nasasaktan lang ako .. Napansin kong parang si Eman din , nagbago .. nagiging malayo na din siya sa akin ng sobra sobra .. simula nung nag-usap sila ni John 2days ago .Naisipan kong pumunta sa rooftop . walang tao dun , kaya ok lang kahit smigaw ka ng sumigaw .. “ Hays ! bakit ba lahat ng mahal ko , umiiwas sa akin ???? “ napasigaw ako .. “ pwede bang wag kang sumigaw ? “ nagulat ako .. di ko kasi inaasahang may tao . pag tingin ko , lalo akong nagulat sa nakita ko .. Si ..... [align=center][b]TBC[/align][/b]