Pages: 1

  2010-06-10 02:18:17

beareyes
» FTalkGeek
FTalk Level: zero
1048
0
1969-12-31

[b]● 06 ● ● A V I S ●[/b] While he’s driving, hindi ko mapigilang isipin kung ano yung ibig-sabihin nung mga sinabi niya kanina. Argghhh. Did he really mean it? And yes, pa

Sagutin nyo nga ako readers. :lol3: Gusto nyo pa bang ituloy ko to? :lol3: Anyway, sorry kung natagalan yung update. Sa PC kasi ng Mom ko nakalagay yung document nito. Di ko naman na-save sa memory stick ko. So yun, sorry. =) [hr] [b]● 09 ●[/b] “Okaay, so here I am.” I was about to go inside but… I saw Celine and Matt – holding hands and are about to kiss. “I can’t believe this..” I was teary-eyed and all I did was to run. Paglabas ko ng MOA, napalingon ako sa paligid. I saw couples na sobrang sweet sa isa’t-isa. Sht. Lalong napuno ng luha ang mga mata ko. “Ang tanga-tanga mo kasi Avis eh.” “That is what love is all about.” A guy said. Napaka-masculine ng boses. “Hanky?” I didn’t bother to answer his question. “T-thanks.” I looked at him, but I can’t see his face clearly. “I think you got to go home.” “Why? It doesn’t matter.” “Mag-aalala na sila Aling Cora. Perhaps, mag-aalala din sila Dad pag nalaman nila ‘to.” Nagulat ako. Kilala niya si Aling Cora. And who’s the Dad that’s he’s saying? Pinunasan ko ng maigi ang mga mata ko ng panyong binigay nya. “C-CARLO?!” “Hay.” He sighed. “Labo na ng mata mo.” “Kelan ka pa umuwi?!” “Kaninang umaga. I was about to surprise you tonight.” He chuckled. “But guess, you’re not home.” “G-ganun ba..” “Tara nang umuwi. Ayusin mo yang sarili mo.” “Oo na.” “Kwentuhan mo ako mamaya ah.” “NAKAKAINIS KA NAMAN E!” “Chill.” He chuckled. “I’m here to comfort you. Not to make you feel awkward or whatever.” “Oo na. Sorry na.” “Haha. Kulit mo parin hanggang ngayon,” he pinched my cheeks and smiled. ><><><>< Siya ang nagdrive. Opo, wala pong license yan. Kaya nga todo seatbelt ako e. FORTUNATELY, we went home safe naman. At take note, todo joke talaga siya habang nagda-drive. Para daw hindi halatang umiyak ako. O diba? Ang sweet-sweet ng kapatid-kapatiran ko. Actually, hindi talaga ako ampon ng parents ni Carlo. Kasi may parents naman talaga ako e. Kaso patay na sila. And since gustong-gusto talaga ng parents ni Carlo ng babaeng anak, inampon-ampunan na nila ako. Hehehe. Gulo no? :] “Oist, ano? Kwento ka na.” “Aishh. Wag na.” I chuckled. “Kaw nalang.” “Sure ka?” “Oo nga.” “Ows?” He chuckled. “Ay nako. Kuleeeeet.” “Tagal na.” He chuckled. “Nga pala, samahan mo ako bukas sa LaCo ah.” “Bakit naman?” “Dito na kasi ako mag-aaral.” “Binibiro mo na naman ako,” I giggled. “I’m not kidding.” He smiled. “Sinabi ko na kila Dad na I’ll study here.” “Kuleeet mo parin talaga, Carlo.” I laughed. “Ano ba Avis? Di nga ako nagbibiro.” He said firmly. Ngee. Nakakatakot. :-SS “Eh, pero, di nga?” “Hahaha. Totoo.” “Hala! Bakit naman?” “Wala. Gusto lang kitang makasama. Sobrang miss na kasi kita.” He sticked his tongue out. “Nyeee. Ang KORNI naman neto. Namiss din kita.” I chuckled and hugged him. O DIBA? DAIG ANG COUPLE. :P “Kumain ka na?” I asked him. “Oo eh.” He said and laid himself at my bed. OPO. Magkatabi po kaming natutulog ni Carlo. Wag nga kayong malisyoso. “Namiss ko ‘tong kama mo.” He chuckled. “Mas namiss ko kaysa dun sa may-ari.” “Ay, ganun ba? Naku, nakakaistorbo pala ako. Sige, lamunin mo yang KAMA ko.” I stood up and laughed. Alam kong joke yun. Sakay-sakay lang. HAHA. “Joke lang!” He yelled and pulled me. Oh! Mga green-minded. Napunta lang ako sa tabi niya. Kung anu-ano na naman yang mga iniisip nyo. “Tulog na tayo. Ililibot kita bukas.” I smiled. “Sabi mo yan ah.” He chuckled and we slept. ><><><>< “Good morning, Ave.” He greeted. “Good morning.” I smiled. “Wow, breakfast in bed?” “Yep.” He grinned. “Bakit parang mas pagod ako sayo?” I chuckled. “Oo nga e. Tulog-mantika ka kasi.” He laughed. Pinaghahampas ko nga. Kainis e. HAHA. “Kain ka.” He smiled. “Daan muna tayong LaCo bago tayo maglibot ah.” I said and took a slice of pancake. “Sure. Wala naman kaso sakin yun.” He smiled. “Masarap ba?” “YEP. Masarap ka parin magluto.” I chuckled. “Oo nga e. Daig yung isa dyan.” He teased. “Grabe ka naman. Marunong naman ako magluto ah?” I chuckled. “Teka, ligo na ako.” “Bilisan mo ah? Gusto ko nang maglibot.” “Ayoko nga.” I chuckled. But when I chuckled, that means, ‘oo na po.’ Hahaha. Namiss ko talaga siya. Ngayon, alam kong magiging masaya na ako. PALAGI. :] ><><><>< “Tagal mo naman maligo, Ave.” Carlo knocked on my door. “Nagbibihis nalang po kaya ako.” I yelled. “Oo na. Dalian mo na.” “Eto na po.” I yelled and went out my room. “WOW. You look beautiful.” He smiled. “Tagal na no.” I chuckled. “Tara na.” “Aishh. Atat eh no?” ><><><>< “Good morning Ma’am.” I greeted Ma’am Salud. Siya pala ang in-charge ngayon. Nyeek. :\ “Oh, Ms. Uy. Anong kailangan mo hija?” “Uh, magpapa-transfer po yung anak nung kumukupkop sakin.” “Ahh. From what school ka hijo?” “Duke po, Ma’am.” He smiled. Wakekeke. Ang yabang din talaga netong si Carlo. Pero at least, may ipagyayabang. :P “DUKE?!” Ma’am Salud asked unbelievingly. Nga naman. Sinong hindi magugulat? “B-bakit po?” Carlo asked na para bang nako-confuse siya. “Hay nako Carlo. Sino ba naman kasing hindi magugulat? Eh nasa Duke ka na nga tapos aalis ka?” I explained. Tumango lang naman si Ma’am Salud. “Hehehe… Gusto ko lang po kasing bantayan ‘tong si Avis.” Aishh. Dinamay ako?! “Ano bang pinagsasasabi mo dyan?!” I yelled. “Mag-fill up ka na nga lang ng form.” “Pikon po talaga yang si Ave, pagpasensyahan nyo nalang ho.” I crossed my arms. CARLO! Patay ka sakin mamaya, makikita mo kung anong hinahanap mo! ><><><>< “Oi, peace ah?” He chuckled. “Ha-ha. FUNNY.” I grunted. “You just blew me in front of my adviser.” “Correction, OUR adviser.” “OO NA. OO NA.” “Tara sa Yellow Cab.” He said. Naalala ko yung nakita ko kagabi. It happened at Yellow Cab. Mababadtrip lang ako lalo. “Pumunta ka mag-isa mo.” “Aishh. Akala ko ba ililibot mo ako?” “I changed my mind. You’re a grown-up. Kaya mo na mag-isa mo.” I said and started to walk away. “I’ll go my way on my own.” And it just happened na umiral na naman yung katangahan ko. I slipped. “ARRRGGGHHH! Paano ba nagkaroon ng balat ng saging dito?!” I yelled. “Tange mo kasi eh. Tatampo-tampo ka pa.” He carried me on his back. “Ibaba mo nga ako. Yung pang-upo ko lang ang masakit. Hindi yung paa ko!” “Tumigil ka na lang nga sa kakasalita. Napapahamak ka lang eh.” “Eh paano kung ayaw ko? Ha? Ha? May magagawa ka ba?!” I yelled. Buti nalang at walang ibang tao ano? Kung hindi, kahihiyan ‘to. Ibinaba niya ako at humarap sakin. “Will you shut your mouth up or will I kiss you?” He leaned his face closer to mine. “I WON’T SHUT UP AND I WON’T LET YOU KISS ME.” Kilala ko po si Carlo. Hindi po siya yung taong gagawin nga yun. Ipupusta ko pa! “Ahh? You’ll eat your words back.” He moved his face closer and closer every second. AHHH!!! Gusto kong umiwas, pero bakit hindi ako makagalaw?! Gusto ko nang sumigaw! [b]“AAAAAHHHHHHHHHH!”[/b]

Pages: 1

Board footer

© 2024 F Talk

Current time is 23:15

[ 12 queries - 0.008 second ]
Privacy Policy