^Woo, long overdue na itong story ko, pero I guess, it’s better to be late than never di ba? So, simulan ko na ang uber tagal na update. Chapter 3 (He said) Mahirap mang isipin, pero nagawa ko na, nagawa kong haranahin si Dominique. Kahit nanginginig ang boses ko dahil sa kaba, nagawa ko pa rin. Salamat na lang at hindi siya nagalit. Lalo ko tuloy siyang … minahal. Pero alam kong hindi pwede. May Lance na siya. Hanggang prom lang ito, pagkatapos ng prom, hanggang tingin na lang ako. Tanda ko pa ang lahat ng nangyari kanina… (Sabay flashback ng lahat ng nangyari) Chris: (medjo ninenerbyos pa) Hmn, Magandang gabi sa'yo Dominique? Dominique: Hmn, Bakit naman kayo napasugod dito? (tunog nagbibiro) Siguro may haharanahin kayo sa village no? Papatulong ba kayo? Chris: (Nako, hindi no, ikaw ang gusto ko… gusto kong haranahin) Hindi a. Ikaw sana.. Dominique: Ang alin? Chris: Ang haharanahin namin. Uhmm, ayos lang ba? (Napapangiti) Lester: Oy, ano ba? Ngumingiti ka na dyan mag-isa, mahirap yan. Baka mabaliw ka. Chris: (biglang bumalik sa kasalukuyan) Ha? Ngiti? Ngiti ka jan? tara, pasok na tayo sa bahay. Gutom lang yang nakikita mo. Chris: (sa isip) Salamat Dominique, pinasaya mo ako. **Pabasa na lang ulit ng mga previous chapters. Sankyouuu, peeps.