Re: [img]http://i164.photobucket.com/albums/u2/smluuvslm/GHost-2.jpg[/img]
[i]it's too late when i realized..the one that i loved did not exist after all..[/i]
[i]"IAN!! tae ka bakit mo ako binasa!"[/i
CHAPTER 9
siguro talagang pinipilit ni lord na hindi ko malaman ang sikreto ni shane.. bakit kaya? masasaktan kaya ako? pero mas masakit kung sa iba ko pa ito malalaman.. o huli na ang lahat bago ko pa ito malaman.. kaya dapat malaman ko na ito..
hindi talaga maganda ang mga kinikilos ni shane.. kadalasan pa siyang lumalayo sakin.. baka nga ayaw niya na sakin! naku wag naman sana!
[i]"shane.. pasensya kung naputol kagabi.."[/i]
ang lubos kong paghinigi ng tawad sakanya..
[i]"anu na? pwede ko na ba malaman?"[/i]
ang tanong ko sakanya.. na sana lang hindi na maudlot..
[i]"wala iyon.. wala talaga.. sigur hindi mo na dapata malaman.. alis na ko.. kakain pa ako.."[/i]
ang paalam ni shane.. nagtaka ako dahil kadalsan inaaya niya ko kumain..
[i]"kelangan ko malaman.. hindi ako matatahimik.."[/i]
ang pagpupumilit ko kay shane... habang hila ko ang kaliwang kamay niya..
[i]
"ano ba! sinabing wala nga eh! tumigil ka na nga!"[/i]
ang sigaw ni shane sakin.. tila nabigla rin siya sa nagawa niya..
[i]
"hindi ikaw si shane..hindi ikaw ang shane na minahal ko.."[/i]
ang sabi ko kay shane habang malungkot at nagtataka ang mukha..
[i]"malamang hindi nga ako yung taong nagustuhan mo.. pero ito talaga ako..."[/i]
ang sigaw ni shane habang mangiyak ngiyak na.. tumakbo siya palabas ng room..
gumugulo na talaga ang lahat. hindi ko na alam ang mga nangyayari.. ata ayaw ko ng malaman ang mga mangyayari pa lang.. hindi ko nagawang sundan si shane.. sa gulat ko.. napaupo na lamang ako sa upuan.. wala akong masabi ni isang salita. gulat na gulat ako.hindi ko nga maintindihan ang mga sinabi ni shane.. pero ang alam ko.. kaya namin itong ayusin.. sana nga..
parang hindi talga siya ang shane na nakilala at minahal ko... pero paano kung ito pala ang tunay na siya? paano kung after all this time she was lying to me..
[b][i]KKKRRRRRRRRRRIIIIIIIIIINNNNNNNNNNNNGGGGGGGGGGGGG![/i][/b]
tumunog ang telepono namin.. ang mama ko ang sumagot.. laking gulat ko ng binigay niya ito sakin at sinabing si shane ang nasa kabilang linya.. pero parang ayawa ko muna siya makausap..
[i]
"ian.. i have something to tell you..telepono na ang ginamit ko dahil baka malowbat ka na naman or mawalan ako ng load."[/i]
ang sabi ni shane na parang pilit akong pinapatawa.. pero kahit anong gawin niya.. hindi niya kayang pawiin ang gulat, lungkot, pagtataka at iba pang emosyon na pinapapdama niya sakin..
[i]"anu ba yung sasabihin mo? sabihin mo na ng diretso please."[/i]
ang pagmamakaawa ko sakanya.. for the first time.. ayaw ko munang marinig ng matagal ang mala anghel niyang boses..
[i]"all this time.. niloloko lang kita.. hindi dahil sa gusto kita saktan.. or pinaglalaruan kita.."[/i]
ang sabi ni shane na tila nagpatigil sa ikot ng mundo ko.. natulala ako.. na parang ayaw tanggapin ng diwa ko ang mga sinabi niya..
[i]"hah? bakit? anong dahilan?"[/i]
ang tanong ko sakanya bago pa tumulo ang mga luha ko..
[i]"i want to revenge..not for me.. but for someone that is special.."[/i]
ang sagot ni shane..
naman to? parang sinira niya ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko?
[b]SONG OF THE CHAPPIE[/b]
[i]"How did we get here?
When I used to know you so well.
But how did we get here?
Well, I think I know.
[/i]
:arrow:decode of paramore (OST of Twilight)