[b] Chapter 5: Killer Smile’s point of view[/b] The truth, hindi ko binalikan ang ex ko. And to be honest, I love that girl who have a cerebral palsy. I called her CP Girl. One night, I just realize that I love her pero naduduwag ako at baka ano pa ang sabihin ng ibang tao. And that moment, she said that she’s starting to like me. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. One thing on my mind, umalis na lang sa bahay nila. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko noong sinabi niya yun. Parang biglang naduwag na ako. I wanna wipe her tears but could not. After one month, wala na kaming communication. I am missing her and I want to see her again. One day, I go to the bakeshop of her cousin. Nagbabasakali lang na makita ko siya. And I saw her but she is talking man na alam ko sobrang babae. I am so jealous when saw her talking to the other man. Suddenly, nakita niya ako at tinawag pa niya. Hindi ko maiwasan na lumapit na lang sa kanila. She said, “Tagal na natin hindi nagkikita. Oh, I forget to tell you, I have a new friend. His name is Dan.” While, habang nag-uusap kami niya umalis na si Dan. At tumawag si Tita sa cousin niya at pinapapauwi na si CP Girl. “Hey, ako na lang mag-uuwi sa inyong bahay at maaabala pa yung cousin mo. Dala ko naman yung kotse ko.” I said to her. Pumayag naman siya at binuhat ko siya papuntang kotse ko. At doon kami nag-usap sa bahay nila. “Sorry kung umalis na ako agad noong huli tayong nagkausap.” I said to her. “Wala yun. Kalimantan na lang natin yung nangyari.” She replied. Gusto ko sana sabihin yung totoo pero hindi ko alam kung paano… [b]To be continued…[/b]