[b]CHAPTER 4 [/b] Yesh, I love you…. I love…. I love you…. Yesh, I love you…. Shet. Di na siya maalis sa isip ko. Drew, you make my world go crazy.. tae ka. At nahawakan ko ang lips ko. Tae. Hinalikan nga pala niya ako kanina.. ganun pala ang feeling ng first kiss.. hanggang ngayon dala-dala ko pa din sa isip ko yung ginawa niya kanina.. ganito pala ang feeling ng naiinlove.. dati iniisip ko puro kabaliwan lang yun.. mahirap palang labanan ang puso kung isip lang ang lalaban.. At sa kakaisip ko ng kung anu-ano tungkol sa ginawa ni drew… nakatulog na pala ako.. --kinabukasan.. “rrrriiiiiiiiiiiiiinnnnnnnnnnnggggg!!” “tae. Yung alarm clock ko nasan na?” ang ingay naman nun.. After 1min, sa wakas nakita ko din ang alarm clock ko.. nasa ilalim pala ng kumot ko.. tsk.tsk “knock! Knock! Knock!” Malamang si mama yun.. binuksan ko ang pinto.. “good morning anak..” “good morning ma..” “tumawag sa akin si drew kanina.. sabay daw kayong papasok.. pumayag na ako.. siya na din ang kasama mong uuwi araw-araw maliwanag?” “ha?? Ehh.. sige po ma..” “o siya, mag-ayos ka na dyan at bumaba ka na para makakain ka na ng almusal..” “opo ma..” At naligo na ako, tapos nag-ayos na ako ng sarili ko.. inayos ko na din yung mga gagamitin ko sa klase ko mamaya.. bumaba na ako para kumain ng almusal.. si mama at papa masayang kakwentuhan ko.. isa lang ang topic namin.. walang iba kundi si drew.. botong-boto nga sila kay drew.. after kumain, biglang may kumatok sa pinto.. Tumayo si papa tsaka yun binuksan.. Si drew!! Tae, ang gwapo niya sa school uniform namin.. ngayon ko lang napansin yun. “good morning po mama, papa” oh! did you just hear that?? Mama daw tsaka papa?? Parang may nangyari kagabi na hindi ko nalaman ah? Naku.. patay na.. “good morning din iho.. kumain ka na dito” sabi ni mama. “salamat po. kumain na ho ako..” “ah- -eh ma, pa.. alis na kami..” “o sige mga anak.. mag-ingat kayo..” sabi ni papa “drew iho, ingatan mo yang si yesh..” “opo pa” at tsaka siya nag-smile.. --sa sasakyan.. Magulong-magulo ang isip ko.. ano ba talaga ang nangyari kagabi?? Bakit bigla yatang nagbago ang ihip ng hangin sa bahay?? Did you just hear that?? Ma at pa na ang tawag ni drew sa mga parents ko.. “yesh, pakinggan mo ang song na ipplay ko sa player.. its for you..” sabi ni drew pero hindi siya nakatingin sakin.. Nilagay niya na ung cd dun sa player sa car niya.. the song plays.. [spoiler]it's amazing how you can speak right to my heart Without saying a word that could light up the dark Try as I may I could never explain What I hear when you don't say a thing The smile on your face lets me know that you need me There's a truth in your eyes sayin' you'll never leave me The touch of your hand says you'll catch me if ever I fall You say it best when you say nothing at all All day long I can hear people talking out loud But when you hold me near, you drown out the crowd Old Mr. Webster could never define What's being said between your heart and mine The smile on your face lets me know that you need me There's a truth in your eyes sayin' you'll never leave me The touch of your hand says you'll catch me if ever I fall You say it best when you say nothing at all The smile on your face lets me know that you need me There's a truth in your eyes sayin' you'll never leave me The touch of your hand says you'll catch me if ever I fall You say it best when you say nothing at all[/spoiler] “aww..” di ko namalayan na nag-react pala ako dun sa song.. “why??” “nakakatouch kasi ” “did you like it??” “of course I did actually, that’s my peborit song.” At tsaka ako nag-smile sa kanya.. Eto naman siya.. nasa shocked mode pa nung sinabi kong peborit ko yung song na yun.. “drew, bakit shocked ka??” “ah-- --eh.. I didn’t know that we both have the same favorite song ” “talaga?? hahahaÜ ang galing naman.. pero infairness ah, wala sa hitsura mo.. peace! ” “haha pati nga si eiron di din makapaniwala.. ang baduy ko daw.. akala ko ako lang ang baduy.. pati pala ikaw!” Then we laughed out loud.. ang sarap ng feeling na ganito kami.. I never thought na magiging close kami just as we are now.. hope ganito na talaga kami… poreber “yesh, let’s go..” Pagbaba namin ng car niya sa parking lot, he immediately grabbed my hand.. “oh no..” tsaka ako yumuko.. “yesh, are you okay??” worried siya kung bakit ako yumuko.. “yes ” Eto na siya.. papalapit.. patay! “ehem. Ehem” oh no si shey lumapit na.. “Ms. Ayesha Rinelle Hernandez.. bakit hindi ka man lang nagparamdam kahapon ha?? Ni hindi ko man alam na may nangyayari na palang di ko alam” “shey, ano ka ba naman friend.. I’ll update you later..” at pinandilatan ko siya ng mukha.. at nag-smile na din ako “ayy oo nga, sabi ko nga friend!” tsaka siya tumawa.. Ang loka-lokang bestfriend kong to talaga, napaka-usisera.. “drew, papasok na kami ni shey.. thanks pala ” “youre welcome yesh.. I’ll wait for you mamayang uwian..” “oh. Ok ” Then binitawan na niya ako.. so I smiled. Then off we go papunta sa classroom.. Habang nasa hallway pa lang kami ni shey andaming girls na ang nagbubulungan at titig na titig pa sa amin.. wala na kaming pakielam sa kanila.. direcho na kami sa room.. --sa room.. “yesh, ipagtapat mo nga sa akin.. kayo nba??” “shey! Of course not. He is just….. courting me..” “sure?? Friend ayokong may inililihim ka sa akin..” “promise! Cross my heart!” “yesh, alam kong mabait at gentleman naman si drew but.. remember, mayaman ang family niya..” “yeah I know..” yumuko ako.. my hair covered my face then suddenly tumutulo na pala yung luha ko ng di ko namamalayan.. I thought susuportahan ako ni shey sa mga mangyayari pero parang ngayon pa lang pinapabayaan niya na lang ako pero I understand her.. “friend, sorry.. di ko sinasadya..” Then she wiped my eyes.. “nandito lang naman ako lagi para sa inyo eh.. ayaw ko lang Makita kang nasasaktan.. I know na si drew ang unang lalaking minahal mo..” Then she hugged me.. tama, hindi dapat ako masyadong nagpapakasaya with drew kasi hindi ko pa siya masyadong kilala.. “I understand..” I smiled. Natapos na ang mga class at uwian na.. at paglabas ko ng classroom, heto si drew nakasandal sa pader.. hinihintay na pala ako.. “Shall we go?” “ok” Pagsakay namin ng car, hindi nln ako kumibo.. I let him open a topic to break the silence.. “is something wrong?” “no.. wala..” “parang matamlay ka ngayon yesh..” “masama lang pakiramdam ko..” “then I’ll take you to your home na agad..” Hinawakan ko yung kamay niya na nasa manibela. Nagulat siya sa ginawa ko.. “drew, ayokong masaktan..” then suddenly, teardrops starts to fall from my eyes.. “yesh, ano bang sinasabi mo? You know I won’t hurt you.. right?” nakikita kong mejo nagalit siya.. Then he stopped the car sa may park.. “mag-usap nga tayo..” he grabbed my hands.. he pulled me na parang galit talaga siya.. Pagdating namin sa isang bench sa park hindi siya kumikibo sa tabi ko.. I started to worry, nung tignan ko siya.. may tumulong luha.. i was so stunned. [i]--to be continued..[/i]