[align=center][b]CHAPTER 5[/b] [color=navy]"Man... I wonder what the hell is the matter with my brother." [/color] Okay. Mukhang hindi ko na pala kailangan pang magtanong gaya ng nauna kong plano kanina. It's as if Dennis voluntered to kiss and tell. Then I heard Eiji sighed. Aba! Ang laki ata talaga ng problema ng mga taong 'to sa tumawag na yun, ah! [color=green]"She's so much with the fame, really. She's clingy too." [/color] [color=orange]"Not to mention how we've seen enough of her !@#$. Why can't Dylan see it, right?" [/color] Opinion naman yun ni Fuji. Take note, pinakamabait na yun sa Thew ha! And so, it was confirmed. The one who called is none other than, Shajana Reah, Dylan's girlfriend. [color=beige]"And I second the motion." [/color] Now, it was Rei. [color=limeGreen]"Yeah right. The way I see it, she'll never be the right one for Dylan. " [/color] Dagdag naman ni Ruke na gumising pa talaga ng saglit para lang may mai-contribute. Amazing eyes! [color=maroon]"I can't accept her. We can't accept her." [/color] Pati ba naman si Ayame?! [color=teal]"Lastly, Dylan should deal with it." [/color] Although wala pa ring makikitang ano man reaksyon sa mukha ni Tori, halata namang tutol rin siya kay Shajana para kay Dylan. Parang nananadya ang pagkakataon. Kung kailan pwede na akong makapagtanong sa kanila dahil nabitin ako sa mga ibinigay nilang mga comment kay Shajana, saka naman pumasok ulit sa loob si Dylan. Kasunod niya ay isang lalaki na mukhang goon. Kinakabahan pa ngang lumapit kay Dennis, eh. Hindi siya naka-uniform kaya malamang hindi siya isang estudyante sa school namin. [color=navy]"Saan ka nanggaling?" [/color] Masungit na sabi ni Dennis. Wow, ha! Marunong palang mag-suplado ang makulit na 'to! Akalain niyo yun! Napakamot ng ulo yung lalaki. [color=purple]"Pasensiya na po, Master. Bigla po kasing sumakit ang tiyan ko, eh. Pumunta muna po ako sa clinic para humingi ng gamot, Master, eh." [/color] Ah... Siya pala si Jude. Ang bodyguard ni Dennis. [color=navy]"Kahit na! Dapat nagpaalam ka muna sakin. Nasira tuloy ang plano ko dahil sayo."[/color] Aba... Kina-career ata ni Dennis ang pagiging masungit kuno niya. [color=purple]"Hi---Hindi na po mauulit, Master. Pangako po yun. Pasensiya na po talaga." [/color] Halatang kabado pa rin sa pagpapaliwanag si Jude. Kaya naman nakahinga siya ng maluwag nang bigla na lamang tumawa ng malakas si Dennis. Baliw talaga. Kahit sino, pinagtri-tripan nalang. [color=navy]"Ayos lang, Jude. Nang dahil nga sa ginawa mo, napasaya mo ako, ang grupo namin, at lalung-lalo na ang pinakamamahal kong kapatid na si Dylan at ang soon-to-be-bride niya na si Mickey."[/color] Kinindatan pa ako ni Dennis. Siraulo talaga! Si Jude naman parang hindi makapaniwala sa sinabi ni Dennis. Nanlaki pa nga ang mga mata niya, eh. [color=purple]"Ha? Ikakasal na po si Master Dylan?" [/color] Parang hindi na naman makapaniwalang tanong ni Jude na ikinatawa ni Dennis, na ikinahiya ko naman at ikina-simangot ng todo ni Dylan. [color=navy]"Malapit na Jude. At sinisiguro ko sayong invited ka kasi ikaw ang dahilan kung bakit nangyari yun." [/color] [color=orange]"At nang dahil sayo, Jude, mas lalo lang namin napatunayan na sina Dylan at Mickey nga ang nakatadhana para sa isa't isa." [/color] Ay! Ang laking tulong ni Fuji! Maraming-maraming-maraming salamat sayo sa pagpapalala pa ng mga pangyayari! Naku ha! Hindi na siya ang pinakamabait sa Thew, siya na ang pinakamasama! Urgh! Inakbayan naman kami ni Eiji. Kaming dalawa ni Dylan. [color=beige]"Tanggapin niyo na kasi. Kayo talaga ang para sa isa't isa, wala na kayong magagawa pa. It's destiny who makes move for the both of you to realize it." [/color] Tumawa ako ng nakakaloko sabay tanggal sa kamay ni Eiji at kinuha na ang lesson plan dala-dala ko. [color=red]"Destiny your face, Eiji. It was just a coincidence. That's all." [/color] Ngumiti ako ng pilit. Sa totoo lang, kanina pa ako kinakabahan dahil mukhang pikon na pikon na talaga si Dylan. [color=beige]"Coincidence your face too, Mickey. Sorry to tell you, my dear friend, but there's no such thing as coincidence. Things happen for a reason. And the reason why it happened to the both of you earlier was because the you two are really destined to be together." [/color] Haaayyy... Kailan ba papatalo ang makulit na Eiji na 'to? [color=red]"Whatever you say, Eiji. Now, why don't all of you sit down? I'm going to start the lesson now." [/color] Sa kabutihang palad, sumunod naman silang lahat pero abot tenga pa rin ang mga ngiti na para bang anumang oras may gagawing kalokohan. Nag-umpisa na nga ako sa pagpapaliwanag. Trigonometry. Simplifying Fractional Expression. Ayos din naman kasi nagco-cooperate sila. Yun nga lang, hindi pa rin maiwasan ang mga kalokohan. [color=red]"Okay. Who can solve the problem?" [/color] Tanong ko ng matapos kong isulat sa chalkboard ang equation. [color=navy]"Oh Dylan, tutal ikaw naman ang Math Wizard dito, ikaw na ang sumagot." [/color] Tinulak-tulak pa ni Dennis si Dylan kaya naman napilitan itong tumayo. [color=beige]"Sagutin mo ang tanong ni Mickey ng yes." [/color] Ano naman kayang yes-yes ang pinagsasabi ng Eiji na 'to? [color=blue]"Idiot. The question was, who can solve the problem so why the hell would yes be the answer there, stupid?" [/color] Masungit na sabi ni Dylan. Good point. [color=orange]"Oh... We thought question was, will you spend the rest of your life with me, Dylan. Hindi pala yun. Ikaw ha? Memorize na memorize mo pa ang tanong ni Mickey. Iba talaga kapag mahal mo ang nagtatanong. Tumatatak sa puso mo ang kahit anumang sabihin niya." [/color] [color=brown]"Uyyy... Iba na talaga yan..." [/color] Ayan na naman po tayo. Nagsimula na naman ang mga kalokoys na 'to. Kung bakit naman kasi dumadagdag pa si Fuji na AKALA ko PINAKAMABAIT na tao sa buong mundo sa pang-aasar, eh. Hindi na tuloy sila pinansin ni Dylan. Mas pinagtuunan nalang niyang tingnan ang equation sa chalkboard. [color=blue]"Should I answer it with or without solution?" [/color] Tanong niya sakin pero nanatiling nakatingin pa rin sa problem. Parang pinag-aaralan niya na kung pano sasagutin. [color=red]"Even just answer only. Here." [/color] Sagot ko sabay abot sa kanya ng chak pero umiling-iling lang siya. [color=blue]"No need. I can solve it mentally." [/color] Ang sabihing nagulat ako ay kulang. Muntik pa nga ata akong mapanganga, eh. Oo nga. Alam ko naman napakatalino ni Dylan pero hindi ko naman akalaing genius siya, noh! Eh kahit ako hindi kaya yun, eh! [color=red]"Seriously?" [/color] Dumbfounded na tanong ko sa kanya. Tawa naman ng tawa ang mga kolokoys dun at ikinairita naman niya. [color=blue]"I don't spill jokes. The answer is, 4 sin x - 5 over (sin x + 1)(sin x - 1). You can check it if you want." [/color] Tapos nun umupo na siya na para bang wala siyang ginawang kahanga-hanga. Sinagutan ko naman ang tanong pero pinagod ko lang pala ang sarili ko. Ang haba pa naman ng solution! [color=red]"You're answer was right." [/color] Hindi pa rin makapaniwalang sabi ko. Narinig kong nagtawanan na naman ang mga kolokoys dun. [color=navy]"Masyado ka talagang pasikat, bro! Tingnan mo, mas lalo tuloy nainlove sayo si Mickey!" [/color] [color=red]"Shut up, Dennis, or else you're gonna [/color] [color=blue]be out of this classroom very very soon." [/color] Gulat na napatingin ako kay Dylan. Pati nga siya mukhang nagulat din, eh. Paano ba naman, parehong-pareho kami ng sinabi at sabay na sabay pa na aakalain mong nag-usap kami. [color=navy]"Aba! At alam na alam niyo ang sasabihin ng isa't isa, ah! Alam niyo bang kapag nangyari ang ganun, sila daw ang magkakatuluyan balang-araw." [/color] [color=brown]"Naku ha... Diyan nagsisimula yan..." [/color] Tapos nagtawanan na naman silang lahat ng matigilan dahil mukhang namutla bigla si Tori. [color=navy]"Are you okay, Tori?" [/color] Nag-aalalang tanong ni Dennis dito. [color=teal]"Totoo ba yung sinabi mo kanina?" [/color] [color=navy]"Oo naman, bakit?" [/color] Mas lalo pang namutla tuloy si Tori. [color=teal]"Pano yan? Eh nagkasabay-sabay rin tayo? Ibig sabihin ba nun, tayo-tayo rin ang magkakatuluyan niyan?" [/color] Sa sinabi ni Tori, natigilan ulit silang lahat at isa-isang namutla. [color=brown]"Pahamak ka talaga kahit kailan, Toriiiiiiiiiiiiiiii!!!" [/color] Sabay-sabay ulit nilang sabi at pa si Tori. Tawa ako ng tawa. Si Dylan naman, kung hindi ako nagkakamali, napangisi siya. Naku. ha? DIYAN NAGSISIMULA YAN, EH. ^_____~[/align]