^ Thanks, Guys. Yer moi inspiration. [hr] [b][u]Chapter 1[/u][/b] Pinaupo ako ng napaka-Gentleman na lalakeng hindi ko kilala, ang alam ko, magkaparehas kami ng eskwelahan na pinapasukan. " Thanks. " ang sabi ko habang nakatingin sa kanya. Bigla naman siyang ngumiti at ewan ko ba, bigla nalang din akong napangiti. Nagbabasa siya ng libro na kung titignan mo ay mas makapal pa sa balat mo. Grabe. * Tuuggggsssssh * biglang nahulog ang kanyang hawak-hawak na libro. Plano ko tong kuhain dahil nasa paahan ko lang yung nabagsak na libro ngunit bigla niya itong inabot. Kaya ayun.. Nagkasabay ang mga kamay namin, nahawakan ko tuloy yung kamay nya. " Pasensiya na, ang careless ko. " sabi nung lalake, " Uy, ayos lang yun. Accidents happen. " sabi ko naman habang nakatingin sa mga mata niya. Di ko mahayaang hindi tumingin sa mga mata niya na kulay Brown. Ang ganda. Palapit na kami ng school and I decided to leave the Bus already. I stood up and left the Bus, malapit na rin naman yun sa school at gusto ko din makapaglakad. So ayun, naglakad ako papunta ng school. Pumasok na ako ng gate at dumiretso kaagad sa locker ko. " Uyy, danielli ! " Sigaw ng isang pamilyar na boses. " Ena " Then we make Beso to each other. " I miss you, " " I mis -- " " Pero mas miss ko si Papa G " " Sus, Puro ka nalang Papa G. Nagseselos na tuloy ako. " " Uy, Joke lang. * kiss me on the cheeks * Sige, Alis na ko. Naglalaro pa kasi siya, babalikan kta mamaya. Labyoo Bhez. " Ngumiti lang ako habang papalayo na siya at bigla kong nakakita ng isang pamilyar na mukha na naman.. Im trying to figure out kung sino yun.. So I zoom my eyes Urrghhh.. Sino ba yun? Ayy, ayun! Siya yung guy kanina sa Bus, nagbabasa pa rin siya ng libro. Tss walang tigil. Nilagay ko na ang mga libro na kakailanganin ko for today and closed my Locker immediately. [b]Time - 06 : 45[/b] Kinailangan ko ng umakyat sa aming building to make sure na hindi ako mala-late sa aking First Class. terror pa naman ang bagong teacher. As in. Noong na-late nga yung classmate ko ng mga 4 Minutes lang, nagalit na kagad at pinatungan pa ng limang mabibigat na libro sa kanyang ulo, at kapag nahulog ito.. Alam nyo na gagawin diba? Im sure alam nyo na yon. Pero kung hindi talaga, eh yun yung time na magdadagdag pa siya ng isa pang super bigat na libro sa ulo. Shecks Ayoko mangyari yun sa kin. Malaking kahihiyan yun sa akin at sa buong pagkatao ko. O.o Before 7 : 00 am ay pumapasok na ang aming napaka-Terror na teacher sa classroom. Nakakainis na katotohanan. Totoo yun. Chine-check na niya kagad ang attendance at kung sino man ang wala dun ay lalagyan niya na kagad ng mark na [b]A[/b] that means Absent. Pero ayung lang, minsan lang naman to nangyayari sa isang linggo kasi First teacher namin siya every Monday and Wednesday lang.. Kaya ayun, solb! " Hey Danielli " bati ng 'heart throb' daw sa room namin. " Hello Lawrence " sabi ko habang hinahanap ang cellphone ko sa bag. Shecks, nalaglag yata cellphone ko. [b]WAAAAAH ![/b] hindi pwede mangyari yun. Waaa. Asan ko ba nalagay. Pilit kong binabalikan ang mga pinuntahan kong mga lugar sa bahay, miski sa daan. Biglang naisip ko ang [b]Bus.[/b] Baka may nagnakaw? Baka may Sumungkit? Baka nahulog? o baka naman Nakuha na ng masamang elemento? GAAAAAAAAAAH O.o Natataranta na ko at sobra na ring pinagpapawisan. OMG. Napaka-importante nun, bigay pa yun ni daddy. Biglang tumulo luha ko... Hindi ko alam kung dahil hindi na ko makakatext or makakatawag O dahil sobrang espesyal nun sa kin. Basta, bigla nalang akong napa-iyak. My classmates didnt notice me crying kaya lahat ng attensyon ay nasa Teacher namin ng biglang napalingon si Lawrence at tinanong ako kung bakit ako umiiyak. Lahat sila ay napa-iling sa kin ngunit etong teacher namin ay tuloy pa rin sa pagdi-discuss, Ayos. Hindi naman sa pagpapansin ginawa ko. May pumapansin lang talaga palagi sa lahat ng kilos ko, as in Palage. At yun si Lawrence. Madameng nagsasabi na ini-stalk daw niya ako palage, pero ewan ko ba. Ayokong mag-expect ng malaki.. Pinalabas muna ako ng Teacher para daw makapag-isa ako at isipin ng mabuti ang dahilan kung bakit ako umiiyak, Ayos din to. Napili kong puntahan ang paborito kong lugar sa buong campus, Ang garden. Umupo ako doon sa bato na malaki at ayun nga, Umiyak. Biglang may lumapit sa kin na nilalang.. Ewan ko kung ano ang kasarian, pero inabot niya sa kin ang isang puting panyo.. Di ko na siya namukhaan dahil blurred ang paningin ko buhat ng mga Luha.. [i]" Wag ka nang umiyak, Okay lang yan.. "[/i]