[quote=dess29]weh.. anu na naman yanate anne? GM ka talaga.. lolx.. bilis na dadanxtot.. nakakaexcite/. hihiih[/quote] wala po.. GM ka kasi..kung ano ano napapansin mo..ahahahha oh danx.. update na..

new reader here!.. ganda po ng story mu ate.. uber nice!.. eheh.. wodner kung anung sasabihin ni joahua.. hmm.. update na lang poh..

[quote=amandacaresse]wala po.. GM ka kasi..kung ano ano napapansin mo..ahahahha oh danx.. update na.. [/quote] hala. anGM mo talaga inaaway mo na naman ako. haha danxtot. kelan update?

[u][b]Chapter 6[/b][/u] He started getting close to my face, Palapit ng palapit. Then I suddenly closed my eyes. Then at the very moment, he started laughing. Geez. " Hoy pimple mo. Puputok na, kulang nalang sumigaw siya ng 'oi beware, palabas na ako' Hahahaha. " WAAAAAAAAAAAAAA. Nakakainis naman to. Kala ko kung anong gagawin, tinitigan lang pala yung pesteng pimple sa mukha ko. Buti nalang, akala ko haha--- Uhh nevermind. Ewan, natatawa ako na parang naiinis sa kanya nun. XDDD hahahaa. Pampasira ng moment tong pimple ko. Pero ayus lang. Hahaha. Nakaka-embarass to sobra. " Oh? Ano ine-expect mo? Hahalikan kita? YUCCCCK. " " Ang kapal mo, may sinabi ako? " " Eh halata naman eh? Hahaha. Nakakatawa reaction mo, parang naghihintay ka ng romeo na hahalik sayo. Hahaha. " " Tse! manahimik ka. Ang kapal ng mukha mo, kulang nalang ipantapal sa pader. Bitawan mo nga ako! " " Sus. Hahaha. Ayoko eh? " " Sabi ng bitawan mo ako eh!? Ano ba!? " " Saan ka ba pupunta? " " Wala ka na dun. Kaya pwede ba!? " " Sus, sige pumunta ka kung saan mo gusto. Tignan natin kung hndi kikirot binti mo.. " " Kaya ko sarili ko. " Then I started walking away. Sus, ang drama. Kinaya kong maglakad mula dun sa place na pinagiwanan ko sa kanya hanggang dun sa garden, siguro mga 10 steps lang naman, pero sige go. Kaya to. Andrama kasi ng lola niyo, hindi nalang magpabuhat dun sa pesteng lalake. Eh pano ba naman, nakakainis talaga siya eh, bongga niya. ang kapal ng mukha, bat naman ako magkakagusto sa kanya!? He's not even my type. Hindi siya mabait, masama siya. matapobre siya, Bastos, di magalang, at lalo na, hindi siya gentleman! period. And promise, never akong magkakagusto sa kagaya niya.. Yuck no. Nakaka'turn off siya ng sobra. Kala mo kagwapuhan, di naman. So ayun, naglalakad pa rin ako. Kelangan ko pang umakyat hanggang thrid floor ng building. And its like, 50 more steps. Grabe, kailangan kong kuhain gamit ko, Kelangan ko ng umuwi. Kumikirot na legs ko ng sobra, . Peste, napapaluha na ako dito.. Ang sakit talaga.. Naka-akyat na ako sa first half ng stairs and kailangan ko pang umakyat sa susunod na half at sa marami pang half ng hagdanan sa school. Bat pa kais ganito eh, sana may elevator nalang. nako, afford naman yata ng school sa laki ng tuition fee at sa rami ng studyanteng nag-aaral dito. Ewan ko ba kung bakit tinitipid nila yung pera, kung pwede naman nilang igamit sa ikakabuti ng paaralan. Pure tagalog. Hahaha. Nose Bleed. XDD " Hoy pangit, kaya pa? " WAAAAAAAAAAAAAAAH. nakasunod lang pala sa akin tong kumag na to, amf. " pake mo? " " hiya ka pa, kaya mo pa ba? " " wag mo nga akong tawanan, di ka nakakatuwa.. " " Bubuhatin na kita.. " " Ayoko. " " bubuhatin na kita sabi eh? " " Ayoko nga sabi! " then bigla siyang naging serious. parang ganyan.. " Hindi mo na kaya.. " " kaya ko pa to.. Ano ba!? Wala ka namang gagawin kundi tawanan ako. Dun ka na nga! " " Sorry. " Ang seryoso na talaga ng mukha niya.. Nakakapanibago? Di ko siya pinansin and then I just continued on walking.. He grabbed my hands and then napalingon ako sa kanya bigla.. His face was so serious, I couldnt even imagine him like that. His eyes, parang luluha na. Para siyang bata na paiyak na dahil hindi binigyan ng candy ng mommy nya.. He was like someone I never knew.. [i]" Sorry. "[/i]

hahaha. bokas next update. Pasenxa, busy ako nung nakaraang araw. Bawi nalang ako. Mahal ko kayo.

wa. takte naman. kinikilig. weeeee. ate danx go go go!

maya na update huh? Wooh.

Thanks sis carmx maya na update ah?

whew! nice next!

[u][b]Chapter 7[/b][/u] '' Sorry.. " sabi ni karlo. Ewan ko ba kung sincere ba talaga siya or nanloloko na naman. I dont know if its true or just a fake action. I dont know if this is even real or not. All I know is, I like him. WAAAAAAAAAAH? I like him? noo. Hindi, hindi maaari. Hold it, hindi ako pwedeng magkagusto sa kagaya niya.. He's just.. uhh.. I think not too perfect for me. Ano ba, wala lang to. nadadala lang ako.. Darn it. "[i] Sorry na.. Hindi na mauulet. Swear. "[/i] he said while holding my hands. " bitawan mo na kamay ko.. " " Di ka na galit? " " Ewan. " " Sorry na oh? " " Whatever. " [b]Karlo's POV[/b] Danielli Jeise Cruz. The most beautiful girl for me. The reason why I transferred school. The reason why I transferred section. The girl I like, and the only girl I love. I was always following her from school and everytime na nakikita ko siya, ewan, pero bumibilis tibok ng puso ko. I've always had a crush on her since her freshmen days. Palagi ko na siyang sinusundan. Magkatapat lang halos ang school namin that's why palage ko siyang nakikita. I always wanted to get her number pero natatakot ako ng baka i-snob niya ako. Natatakot ako na baka di niya ako pansinin o baka naman matakot at magulat siya sa kin. Natatakot ako, kaya eto yung ginawa ko para mapalapit sa kanya. I fought with my brother, si Joshua para malipat sa ibang section. Tanga ko no? Eh, yun lang kasi naisip kong paraan that time, kaya ayun. Nagpapasalamat na rin ako sa kapatid ko kasi kung hndi dahil sa kanya, wala ako sa tabi ni Dani ngayon. Kung hindi dahil sa kanya, hindi ko sana hawak ang kamay niya ngayon. Everybody thought that Im a bad boy type, astig, mayabang, mahangin and all that, pero sa totoo lang, Hindi naman talaga. Hindi ko maintindihan kung bakit nauso yun, kung pwede lang sapakin nagpauso nun eh. Damn. " bitawan mo na kamay ko.. " " Di ka na galit? " I said while holding her soft hands. " Ewan. " " Sorry na oh? " " Whatever. " Lumapit ako sa kanya and then binuhat siya. Wala na akong pake kung magagalit pa siya sa kin dahil dito, ang alam ko, nahihirapan na siya kaya kailangan ko na siyang saluhin. Damn men. Ako ba to? " Ibaba mo na ako!! " " Ayoko. Hindi kita ibababa hangga't di mo ako pinapatawad. " " Nakakainis naman oh. Sisigaw ako dito!? ano!? " " Sige nga? Kaya mo? Gusto mo yata magka-VR? " bigla siyang natahimik. I felt a sudden change of mood. Damn, I hate seeing her like this, nahihirapan. Sana ako nalang yung nasugatan kanina para di siya nahihirapan ng ganito. " Ibaba mo na ako.. " She said in a low and serious voice. " Ayoko nga.. " " Ibaba mo na sabi eh. " Then napatitig ako sa kanya, and then.. she started crying.. Awts. '' Ibaba mo na ako oh, please? " Wala na akong nagawa kundi ibaba siya.. I feel like crying too, ewan ko ba. bat ba siya umiiyak. T_______________________T damn. Silence strikes. siguro mga 1 minute na walang nagsasalita sa amin. I really do believe in the saying, [i]Silence hurts more.[/i] Damn naman oh. Di pa rin siya tumitigil sa pag-iyak.. That's when I decided to hug her.. I really feel like hugging her that time, kaya ayun, niyakap ko siya. I hugged her so tight na parang ayoko na siyang pakawalan pa.. Then she started hugging me back and then cried. [i]" Tahan ka na oh,, please? Sorry.. "[/i]