[b]CHAPTER 19[/b] [b]Drew's POV[/b] After ng ilang days, nagpadala na ng letter sakin ang University of New York ng Scholarship Grant Letter.. [quote]To: Mr. Andrew Villegas. Greetings! We, the officials of the University of New York grants your scholarship for the sake of your future. We are expecting you to come over here immediately for your final interview. Please see Mr. Goldenburg for more questions or details about your scholarship. Thank You. Respectfully Yours, Mrs. Victoria Smith[/quote] Yes! Sa wakas.. makakamit ko na din ang pangarap ko na makatapos independently as working student sa abroad hintayin mo lang cake.. magiging successful na ako at pwede na kitang pakasalan.. Niyaya ako ng mom niya na doon sa kanila mag-lunch.. hindi naman ako makakatanggi kaya ayun.. bago ako magpunta sa kanila, kumuha muna ako ng black forest cake sa shop.. tapos dumirecho na ako sa kanila.. Natapos kaming kumain, niyaya ako ni papa na magkwentuhan.. hindi naman ako maka-tanggi.. kaya nakipagkwentuhan na ako.. “cake..” I called her.. walang sumasagot so pumasok na ko.. feeling ko kasi nagpunta lang siya ng tindahan.. after a while, bigla siyang pumasok.. “san ka galing??” I asked. “uhh—sa tindahan.. bumili lang ako..” she said na parang she’s not sure of her answer.. “ows??” inasar ko siya. “oo nga..” parang nairita na Wait.wait.wait.. bakit parang namamaga ng konti yung mga mata niya?? “what happened? Bakit parang umiyak ka yata??” I curiously asked. “no. bakit naman ako iiyak??” tsaka niya nilayo ang direksyon ng tingin niya sa akin. “tignan mo nga mga mata mo..” “napuwing lang ako kanina.. bwisit kasing tricycle un eh.. dumaan sa tabi ko kaya yun..” eh parang galit na ang tono ng boses niya kaya kunwari na lang naniniwala na ako.. “ok.. ok.. naniniwala na ako..” kahit hindi pa. I hugged her tightly.. Hayy, ayoko na siyang pakawalan pa.. sana maintindihan niya yung sa scholarship.. sasabihin ko na sa kanya yung tungkol dun mamaya.. “feel better now??” I asked her. “yeah.. thanks..” she said at nag-smile siya ng konti. Nagpaalam na ako.. mag-aayos pa kasi kaming dalawa para sa date namin mamayang gabi.. Pagdating ko sa bahay.. nag-ayos na ako kaagad.. Oh! Before I forgot.. yung letter pala ng scholarship ko nasan na?? Hay.. naman! Naman! Talagang makakakalimutin na ako.. I hurriedly ran papunta sa car.. hinanap ko pero wala.. nagpunta ako sa kwarto ko pero wala naman.. damn! Hinalughog ko na lahat ng gamit ko pero nawawala pa din! Umalis na ako.. I have to find that letter.. para maintindihan niya ako when I explain.. Dumaan muna ako sa shop ko. Hinanap ko dun, nagpatulong pa nga ako kay Sophia eh.. pero wala talaga. Damn. Ang malas. Malapit na yung usapan namin.. I have to be there.. Damn that letter. Ipapahamak pa ako.. Pagpasok ko, tinawag na siya ni mama.. At nung bumaba na siya, oh gawd. She’s so pretty .. nagpaalam na kami and ayun.. umalis na kami.. Walang kibuan sa kotse.. I have no idea kung ano ang nasa isip niya samantalang iniisip ko yung letter kung nasaan.. bumaba kami sa Deluxor Garden.. “hope you like it..” I said.. Hindi siya kumibo.. nakakapanibago.. dati rati pag dinadala ko siya sa ganitong garden lagi siyang namamangha.. Dumating na yung food namin.. Kumakain kami.. walang kibo.. then I finally broke the silence.. “may problema ba?” Hindi nanaman siya kumikibo.. nakatingin pa din siya sa plato niya.. “cake.. what’s the problem?” I asked again. Nakayuko lang siya.. natatakpan ng buhok niya yung mukha niya. But suddenly, nag-angat siya ng tingin. “tinatanong mo kung ano ang problema ha??” she sarcastically said. I was shocked to see that she’s crying. She opened her bag and pinakita niya yung letter.. Damn! Yun yung scholarship grant ko! Pano napunta yun sa kanya?? Oh gawd.. “look at this!” And she slapped my face. “kelan mo ba balak sabihin sa akin to ha? Pag ba aalis ka na?? ang tagal na nito sa kotse mo!” she is really crying.. “wait.. wait.. let me explain..” habang hawak ko yung right cheek ko na sinampal niya.. “no need for explanations Mr. Villegas..” She stood up and she walked away.. hahabulin ko na siya kaso saktong may taxi na dumaan at sumakay na siya.. [i]--to be continued..[/i] sory for the late updates dear readers hope u understand.