Guys. sorry sa super late na update. XD hahaha. nako. Bawi nalang ako next time. Maiksi lang din tong chap na to. Sorry. anyway, Thanks. [hr] [b]Chapter 10[/b] " mahal kita.. " when he said those words, bigla nalang akong natahimik. parang speechless. parang walang nakatape yung mouth ko. Ano ba toooooooo. " uh-hhh-hh. Sorry. " bigla niyang sinabi habang dahan-dahang tinatanggal yung nakahawak niyang kamay sa akin. nung inalis na niya yung kamay, naglakad ako papalayo habang hawak-hawak yung bag ko. i decided to clear the things that i've just heard. I know this is just somewhat like a imagination or dream, siguro nagd-daydream lang ak. what the. I sat dun sa bench kasi hinhintay ko si Mang Jess to drive me home. I've been sitting here all alone nang biglang may tumabi sa akin. " heyy! " I just looked at the face. " Bakit ka tuliro? " then she began laughing. " E-ena. U-uhh-h. wala. " " Imposible! Dali na. chikahan mo na ako, may chika din naman ako sayo eh. " " Wala nga. hahaha " fake laugh. " Sige chikahan mo na ako. " " Si Gab kasi. nung nag-hi ako sa kanya, napatitig siya sa akin. Napansin niya din ako! hahaha. ayus diba? " " Ohh. feeling mo naman, di ganun yun. tinitigan ka lang eh. Malay mo -- " " Oh, nandyan na pala si Mang Jess. Lumayas ka na nga, bago mo pa ako laiitin. " " Ha-hala. Sige na nga. Bye ena. " then lumapit siya sa akin, sabay beso. " Ingat ka bez, wag ka na tuliro. Wag mo nang isipan yan, okay? I love you. " " I love you too. thankss. " Then sumakay na ako sa car. I just looked at Ena habang papalayo kame ng papalayo. Haay, si bez tlga. Napagaan na naman niya loob ko. Thanks to her. She's the best girl that i've met. Were like friends since we were elementary, nung grade 2 pa, were still friends up to now, and sa mga dadaan pang taon. Maybe that's what really friends are for, yung papagaanin yung loob mo whenever you're not by yourself. Kapag may mga bagay sa gumugulo sa akin, she's always there para pabalikin ako sa dati. I tell her everything kapag sure ako, especially about family and love life. Uh, what else? Uhm.. wala na ata. Ayy, teka bat ba ako nagkkwento about Ena? Eh storya ko to eh. Joke. Hahaha. Anyway, malapit na kami sa bahay ni mang jess. Then I immediately went inside our house and ran to my room, oh malinis kwarto ko. I was really tired and feeling lazy so I decided to lie on my bed first. There were so many things inside my mind right now. and yung unang-unang tumatatak sa isip ko ngayon is yung sinabi ni Karlo sa akin kanina sa school. I dont know kung sinadya nya yun, or di niya napigilan, or namamalikmata lang ako, or nababaliw lang siya talaga. Grabe. " Jeisi!! may fonecall ka. lalake yata. " " Oh, Thanks tita Riz. " Then bigla akong napatigil, sino naman kayang lalake to na tumatawag sa bahay? malamang si Daniel to, or si Kuya Ren, or si Tito Jus or si Daddy? sila lang naman kasi madalas tumawag sa bahay, well anyway, para malaman ko na kung sino tlga, I decided to pick up the fone. [i]" He-he-ll-lo? "[/i]