[b]CHAPTER 21[/b] Lumipas ang ilang araw.. mas lalong bumibigat yung pakiramdam ko.. Kelangan ko ng makita si Drew.. ay hindi pwede.. Ano ba to?! :cry baby: Masasaktan lang ako pag nagkita kami.. Pero mas masasaktan ako kung magpapatuloy pa to.. Hay drew.. bakit kasi hindi mo sinabi agad.. Edi sana man lang nakapag-ready na ako.. Ilang araw na ang lumilipas.. over-stressed na ako.. Hindi ako makakain at makatulog ng maayos.. I think kelangan ko ng magbakasyon or pumasyal sa iba’t-ibang lugar.. I need peace.. peace of mind.. [b] Drew’s POV[/b] Ilang araw na ang lumilipas.. pilit ko syang kinokontak pero unattended lagi sya.. Nag-aalala na ako masyado.. Alam kong nasaktan ko sya pero ayoko naman ng ganito.. Hindi pwedeng mawala siya sa akin.. Kelangan puntahan ko na siya.. Gusto ko ng maayos lahat ng to.. Gusto ko ng bumalik yung dati.. at higit sa lahat.. I want peace.. peace of mind.. [b]Yesh’s POV[/b] Time check: 5:43am “ma, maglalakad-lakad lang po ako sa labas..” “ha? Kumain ka muna ng almusal mo.. heto at kakaluto ko lang ng favorite mong bacon at ham.. may friedrice na din jan..” “ma, ayoko pa pong kumain busog pa po ako, pagkatapos ko nlng pong mag-lakad-lakad..” “eh hindi ka nga masyadong nagkakakain nitong mga nagdaang araw eh.. may problema ka ba?” “wala po ma.. na-stress lang po ako sa kakaisip tungkol sa course ko niyan sa college..” “cgurado ka?” “opo ma.. sige po labas muna ako..” “ok cge iha.. mag-iingat ka.. maaga pa masyado..” “Opo ma.” Grabe, ang busy nina mama at papa ngayon sa work nila.. Ayoko naman na alalahanin pa nila ako dahil sa problem namin ni drew.. Kung anu-ano na ngang dahilan yung dinahilan ko kung bakit hindi nagpupunta si drew sa bahay eh.. Nandun na yung sinasabi kong nag out-of-town sila.. O kaya maysakit cya.. Minsan naman busy sya sa shop niya.. Hay.. Kung alam lang sana nila.. Hindi pa tamang panahon para malaman nila mama at papa.. [i]--to be continued..[/i]