[quote][b][size=2][color=#3DDD35]Eight[/color][/b] | One look and I know iba na.[/size] Kanta ka na din! Haha.[/quote] "Serious mo mukha mo! Haha. Oh, kelan ba birthday mo? Mag-celebrate ka ha! Bibigyan kita ng gift!" "Tss. I'm really serious. My birthday's last February 5 and you can't. Well, we'll be leaving and we'll be staying there for a couple of years or baka hindi na kami bumalik." Ano sinabi ko kasunod? I'm speechless dude! "Hey, okay ka lang?" "Tingin mo?" Tumayo ako tapos iniwan ko siya dun sa taas. Sumali nalang ako kina Chi, Luis, and Josh na nag-tatag-tagan. Hay, natandaan ko nanaman yung sa'min ni Calem. After ilang minutes, umuwi na kami kasi it's getting dark na daw, baka umulan. Hindi ko na nun naka-usap si Calem, sobrang na-sad ako. Siguro yun na din naman yung last di ba? Sinabi nga naman niya. Hay. Tsk. Wala na akong ibang maisip kung hindi lahat ng pinag-samahan namin na naging friends kami for two days. Weird right? Ganito kabud nararamdaman ko, eh kay bata ko palang. Haha! Nagbilang nalang ako ng mga kotse, mga puno at kung anu-ano pa. Hm, February 5? January, February 5, MARCH, APRIL, MAY, June 19. Three months and 14 days? Tama nga ba? At dahil sa mabilis yung oras, [b]first year high school[/b] na ako ngayon at ako'y nag-aaral sa The Academy from St. Lorenzo Ruiz University. First section ako. Matalino? Ewan, hindi naman eh. Baka tumalino. Haha! Joke lang. Hindi naman siguro porket Top 1 ako nung elem, eh ganito nanaman ngayon. Err. Sanang second sec nalang para bawas sa pasakit! Hahaha! Peace po mga professors. Eksdi. "Huy huy huy, Raine, ano nanaman yang sinusulat-sulat mo?" "Ah, wala." Pero sa totoo meron. Ayoko lang machismis. Yun si Mae, ang lovable-teddy-bear-for-a-hug ko. Siya yung PINAKA moody kong bestfriend. "Sus. Nakita ko na yan eh. Haha. Sinung Kayle nanaman yan? Nako, ikaw ah! Diba Kyle yun? Yun sa kabilang section. Haha." "Ah? Sino yun? Don't know him. And hindi na taga dito yung Kayle na 'to. Sumaka-bilang bansa na." "Miss de Maliwat, Miss Metchado, nananu kayu ken?" [i](Miss de Maliwat, Miss Metchado, napapano kayo diyan?)[/i] Patay, si Mrs. Garcia yun. Isa sa mga masusungit na professors. Oh no! [i]Daaaang[/i]. "Wala po." Sagot namin ni Mae. "Makiramdam nakayu man keni." [i](Makinig naman kayo dito.)[/i] Meron pa siyang pinagkakatak, kinatakan nanaman nga kami. Hee. Hay nako, sana naman kasi may [i]kwenta [/i] para sa'kin yang mga tinuturo niya na yun. Ang bad ko. Sorey. Ito naman kasing si Teddy Bear eh, yan tuloy. Bigla namang nahulog tong pen ng katabi kong si Mr. Sungit. Ang pogi-pogi nga, varsity player sa basketball, super sungit naman sa'kin. Eh? Di ko naman siya inaano. Siya si Edzen Reeze. Mukhang kano. Ewan ko ba dito ano family history niya, paki ko ba? Inabot ko naman sa'kanya yung ballpen, mas malapit na din naman sa'kin. Napatingin ako sa kanya, bigla ba namang nag-smile? Wew. What the? After many years, nagawa na ding ngitian man ako ng [i]Edzen [/i]na 'to. [align=right]_________________________________ Until [color=#3DDD35]we[/color]'re out of the blue, and feeling so [i]true[/i], bigla mo nalang sinabi sa akin that.. [i]O_o[/i][/align]