[align=center][b][i]Chapter 9:[/i][/b] Jonathan: Mga bata uuwi na ko ha, Si Ate lampa na lang muna ang bahala sa inyo. ..Ano raw????? Andrea: teka! uuwi na rin kaya ako noh! Sigaw ko kay Jonathan. Jonathan: A, ganun ba. BP1: ..bakit uuwi na kayo agad dito po muna kayo. Jonathan: Marami pa kasi akong gagawin e. Andrea: Uh. Ako rin..marami pa kong gagawin at tsaka baka hinahanap na rin kasi ako ng Mama ko. BP2: Naku mag dedate lang kayo e. Jonathan: Hoy hindi a. Bakit ko naman sya idedate e hindi ko naman sya girlfriend. BP3: Edi maging kayo na. Andrea: Huh? bata hindi pwedeng maging kami noh e ang sama sama kaya nyan. BP4: Naku Ate hindi totoo yang sinasabi mo mabait si Kuya Tan. Lagi nya kaming binibili ng laruan at dinadalhan dito ng pagkain.Diba Kuya tan. ..natahimik naman si Andrea. Jonathan: Hm. Sige ha aalis na ko. Mag iingat nalang kayo. BP1: Kuya isabay mo na kaya si Ate. Jonathan: ha?? Andrea: ah, naku, naku hindi na! kaya ko namang umuwi mag isa e. BP2: Sige na Ate pumayag ka na. Andrea: naku hindi na nga. ..ng bigla akong hinila ni Jonathan.. Jonathan: tara na wag ka ng mag inarte total anong oras na rin malapit ng dumilim. Andrea: a..ok. at sumakay na ko sa motor nya. BP3: Ba-bye po mag iingat po kayo. Andrea: A, oo.. kayo rin ha..paalam=). at umalis na kami. Andrea: bagalan mo lang ha pwede. Natatakot ako e. ..pagkasabi ko nun binilisan nya naman! grr..kainis.. hinigpitan ko naman ang pagyakap sa kanya. ***** [b]Nang maramdaman ko ang higpit ng yakap ni Andrea..parang tumibok ang puso ko ng napakabilis pero hindi ko alam kung bakit. Pero parang isang araw hahanap hanapin ko mahigpit na yakap nyang yon. Jonathan:..Don't be afraid, just trust me. Andrea: Ah.. [/b] to be continue..[/align]