[align=center][b][u]Chapter 8:[/u][/b] Jake: Anong sabi nya!!! Ang yabang nya a,akala mo kung sinong professional sa basketball player! Ganyan ba talaga ang ugali nyan! Allen: Hm. Jake: Nakakainis lalong nag init ang dugo ko sa kanya ng malaman kong sya ang nagpabugbog sakin! Vaness: Ako nga rin e..ang sama sama nya!!!! Allen: Oops..Wait sa totoo nyan hindi sya ang nagpabugbog sayo Jake.. Andrea: ha? pero diba sinabi nya kanina-- [quote]Jonathan: Sige na sumali ka na wag mo naman ako ipahiya..sige ka baka mabugbog ka nanaman ng di oras nyan.[/quote] Allen: Naku dahil lang sa sinabi nyang yun naisip nyo na agad na sya ang nagpabubog kay Jake. Mean: Syempre, sya lang naman ang magpapagawa nun kay Jake e.. E--nagkakainitan kaya sila ng dugo nito. Allen: Hay...Let me explain nga total naman para sakin friends ko na kayo. Hindi si Jonathan ang nagpabugbog kay Jake...Alam nyo kasi may lookout samin si Michael kilala nyo naman siguro sya Vaness at Mean. Kapatid ang turing samin ni Michael at ayaw nya na may nagpapahiya samin o nananakit. Kaya habang hindi pa sya pumapasok nagpadala sya ng lookout dito actually yung iba classmates natin, inutusan nya yun na bugbugin ang sino mang hindi gumagalang samin. Jake: Bakit dapat ba kayong igalang?! Sino ba kayo pantay pantay lang tayo dito a, dahil pare pareho tayong estudyante dito. Andrea: tama si Jake!! Mean: Andrea..Jake.. Allen: Sino nagsabi?? Level 1 lang kayo kami 100 haha joke!!! Jake hindi tayo pantay sorry ka mas matangkad ako sayo. haha..Maiwan ko na nga kayo dyan.. ..at umalis na si Allen. Vaness: Nakakainis. Jake: Sino ba si Michael ha? Mean: Makikilala mo rin sya. Tara na.. ***** Sa parking lot ng school. [b]Allen: hay ang mga baguhan talaga.. si Allen na pasakay na sa sasakyan nya. Jonathan: Allen. Allen: O nandito ka pa pala captain. Jonathan: Ano pumayag ba si Jake??? Allen: A,? hindi naman yun ang napagusapan namin e.. pero tiyak ko na hindi sasali yun dahil mainit ang dugo nya sayo. Jonathan: hm. Sa tingin ko rin pero hayaan mo na hindi naman sya kawalan e.. sige a una na ako. [/b] ***** Sa bookstore na madalas kong puntahan noong nag aaral pa ko sa dati kong school. Aling Lucy: O iha buti dumaan ka. Andrea: opo..hehe kamusta na po kayo aling Lucy. Aling Lucy: Aba ayos lang ako. Saan ka na ba nag aaral ha? balita ko kasi lumipat ka na.. Andrea: A--sa Allison po. Aling Lucy: Wow..talaga.. magandang unibersudad yun a.. Alam mo bang may lalaking nagpupunta rin dito na nag aaral dun. Andrea: talaga po. Aling Lucy: Oo..actually matagal na rin syang nagtutungo rito hindi lang kayo nagkakaabot..Alam mo ba pag pumupunta yon dito marami yun dalang pagkain para sa mga batang palaboy dyan sa labas. Andrea: talaga po..Ang bait naman nya sayang dahil hindi ko sya naaabutan noon. Aling Lucy: pero tiyak ko ngayon maabutan mo na sya dahil ganitong oras din yun pumupunta rito e.. ..hmm talaga.. sino kaya yung lalaking yun??? to be contibue! [/align]

awtz.. gravi may look out sila. haixt, hmm.. hulaan ko.. si Jonathan ung pumupunta doon.. :3 sana mag kaabutan sila.. para dagdag pogi points kay andrea

haha.. nyccc..

Si Jonathan kala mandidiri si Andrea! anbait naman ni Kuya Tan next na po ulit

naks.. ang sweet ni jonathan.. ayiieee

[align=center][b][i]Chapter 9:[/i][/b] Jonathan: Mga bata uuwi na ko ha, Si Ate lampa na lang muna ang bahala sa inyo. ..Ano raw????? Andrea: teka! uuwi na rin kaya ako noh! Sigaw ko kay Jonathan. Jonathan: A, ganun ba. BP1: ..bakit uuwi na kayo agad dito po muna kayo. Jonathan: Marami pa kasi akong gagawin e. Andrea: Uh. Ako rin..marami pa kong gagawin at tsaka baka hinahanap na rin kasi ako ng Mama ko. BP2: Naku mag dedate lang kayo e. Jonathan: Hoy hindi a. Bakit ko naman sya idedate e hindi ko naman sya girlfriend. BP3: Edi maging kayo na. Andrea: Huh? bata hindi pwedeng maging kami noh e ang sama sama kaya nyan. BP4: Naku Ate hindi totoo yang sinasabi mo mabait si Kuya Tan. Lagi nya kaming binibili ng laruan at dinadalhan dito ng pagkain.Diba Kuya tan. ..natahimik naman si Andrea. Jonathan: Hm. Sige ha aalis na ko. Mag iingat nalang kayo. BP1: Kuya isabay mo na kaya si Ate. Jonathan: ha?? Andrea: ah, naku, naku hindi na! kaya ko namang umuwi mag isa e. BP2: Sige na Ate pumayag ka na. Andrea: naku hindi na nga. ..ng bigla akong hinila ni Jonathan.. Jonathan: tara na wag ka ng mag inarte total anong oras na rin malapit ng dumilim. Andrea: a..ok. at sumakay na ko sa motor nya. BP3: Ba-bye po mag iingat po kayo. Andrea: A, oo.. kayo rin ha..paalam=). at umalis na kami. Andrea: bagalan mo lang ha pwede. Natatakot ako e. ..pagkasabi ko nun binilisan nya naman! grr..kainis.. hinigpitan ko naman ang pagyakap sa kanya. ***** [b]Nang maramdaman ko ang higpit ng yakap ni Andrea..parang tumibok ang puso ko ng napakabilis pero hindi ko alam kung bakit. Pero parang isang araw hahanap hanapin ko mahigpit na yakap nyang yon. Jonathan:..Don't be afraid, just trust me. Andrea: Ah.. [/b] to be continue..[/align]

wew.....nice one.,....

Aixt! Bitin! Next na ulit!!!

[align=center][b][u]Chapter 9.5[/u][/b] Andrea: Ahm..Ibaba mo na ko dito. ..agad namang inihinto ni Jonathan ang motor. Jonathan: ha? bakit ? yan na ba ang bahay nyo? Ang yaman mo rin pala e. Andrea: Ano ka ba hindi yan ang bahay namin noh.. Jonathan: E, kung ganun bakit dito mo gustong bumababa? Andrea: a, kasi baka kung anong isipin nila mama pag nakita nya na sakay sakay ako ng motor ng isang lalaki. Joanthan: A, ok..sige dito na lang. pa'no aalis na ko, mag-iingat ka na lang ha. Andrea: ??? Ah oo..ikaw rin. ..wow,parang kinilig yata ako..ingat daw hahaha. Jonathan: bye. ..at umalis na sya, ang cool nya rin ha. Dumating na ko sa bahay..derederetso lang ako sa kwarto sabay higa sa aking malambot na kama. Naisip ko agad si Jonathan. ..may bait rin pala sya kahit papaano. hmm.. Mysterious din sya a. ***** [b]Dumating na ko sa bahay.. hay sa wakas wala si Daddy at Mommy! I'm free. Sabi ko sa isip ko sabay upo sa mahabang upuan na nasa sala. Kiko: Sir Jonathan nandito ka na pala. Jonathan: a, oo. Kiko: Ipinaghanda ka nga pala ng chef nyo ng masarap na hapunan..lahat ng favorites mo nasa hapagkainan kaya mabuti pa po kumain na kayo. Jonathan: A, sige.. basta sasabayan mo ko ha. Kiko: Ay, naku hindi na po. Jonathan: I insist.. Kiko: A, ok. si kiko na napakamot sa ulo. Mahiyain rin kasi sya minsan..haha. I think naiintidihan ni kiko kung bakit ko sya gustong sumabay sa'kin sa pagkain..at yun ay dahil sa wala akong kasabay, ayoko kasi na magisa lang na kumakain e. ***** Sa hapagkainan. Jonathan: Chef, bakit nyo naman naisipan na ipaghain ako ng ganito karaming pagkain ngayong araw na to? Masyado tong marami para sakin. Chef: A, yun po kasi ang sabi ni ma'am Montemayor..ok lang naman Sir kahit hindi nyo maubos e basta po kumain kayo ng marami. Jonathan: Hindi. Mabuti pa kumain na rin kayo..sabayan nyo ko. Kiko tawagin mo ang lahat ng trabahante ng bahay na to at sabihin mong pinapatawag ko sila dahil gusto kong sumabay sila sa'kin sa pagkain. Kiko: Ha..a, yes Sir. at umalis na nga si kiko. nagulat naman ang mga tagapagluto at tagapagbantay na nakapaligid sa'kin. [/b] to be Continue. [/align]

Nice ah Mabait din pala si Jonathan. Update na siss!