[quote=jhayyuliajay]yan na...nandito na si james sa bhay ko...bwahahaha:D
tsk...epal yan...bkit ganun...dba galit sya dun sa isa...?hehe...ganda tlaga ate...tpos sasabihin mo walang nagbabasa....tsk...[/quote]
andian naba? naku naman kasama q nga eh... nyahahaha...
yeah galit nga xa pero daba kapag galit ka sa isang tao mas lalo mo siyang minamahal...
the more u hate the more u love?

salamat sa papuri... hahhaha... kala q kasi walang nagbabasa eh...toinkz....
meron naman pala kahit papanu...

hindi na ako makakapag-update tom kaya ngayon nalang....
gala mode kasi ako eh....

enjoy nalang poh sa pagbabasa
super haba nito kasi 2 days akong d makakapag ol eh...
eniweiz sana magtyaga kaung magbasa....

----------------------------------------------------------------------------------------------
Pagkatapos ng ilang linggong pag-iistay dito sa Paranaque nagdecide akong bumalik nalang sa America since matagal na rin akong kinukulit ni shane. Alam ko hindi pa kami masyado nagtatagal dito sa pilipinas. Pero sa tingin ko naman ok na si casey, it seems that she’s happy na with james. Seeing them both look good together hurts me. I know its kinda weird but that’s what I feel. Although I have Shane with me, I just felt that there’s still emptiness in my heart. And I don’t know what it is. Maybe as time goes by I’ll figure it out. I just hope.
Hon I already packed our things. Si shane.
Your kinda excited huh.. then I smiled at her.
Not that much hon.
Ayoko lang talagang mag-stay dito.[dahil kay casey ayokong maagaw ka niya sa akin.]
Don’t worry were leaving na tomorrow afternoon.
Ok na rin naman ung mga ticket natin. I said while checking our tickets and passport.
Punta muna ako kay casey para makapag paalam ako ok, then I kissed her on the cheek.
Ok.
I’ll wait for you ang sabi ni shane sakin habang inaayos pa ang ilang gamit namin.
-Sa unit ni casey.-
Were leaving ang sabi ni josh na nakasandal sa pader ng kusina while nakacrossed ung arms niya at seryosong seryoso ung expression ng mukha.
Same thing na sinabi niya noon 10 years ago. The only difference is sa pag-alis niya kasama niya si shane. While ako mananatili pa rin sa lugar na ito ng nag-iisa.
Ganun ba? so kilan ang alis niyo? Ang tanung ko sa kanya habang nag-luluto ako ng food.
Bukas 4pm.
I see. So hindi kana babalik?
Maybe.
Sigh… sabagay para san pa nga ba? wala ka na namang reason para mag-stay or manatili pa dito. Gusto ko sanang sabihin un sa kanya pero mas pinili kong manahimik nalang.
So can you join me for dinner? Please? Ang pag-iinvite sakin ni casey, ewan ko ba pero parang nakikita ko ang lungkot sa mga mata niya. Pero bakit?

Ok, pero I’ll call shane muna ang sagot niya habang pumunta sa sala at tinawagan si shane sa telephone.
Ok. Then I’ll prepare the dinner.
He really cares for shane…sa isip isip ko. sigh….
Hello Hon.
Yes -shane on the other line
Ahm casey invited me for dinner so dito na muna ako huh.
I’ll be back later don’t wait for me anymore ok.
Ok.
Then binaba ko na ung phone.
Kahit pano natuwa ako dahil ininvite niya ako para makapag-dinner. Since umuwi ako ng Philippines hindi pa kami nakapag-usap ng maayos at lagi nalang siyang nagagalit sakin. Sayang coz this will be the last time na makakasama ko siya.
Maya maya tatayo n asana ako para tulungan siya sa pagprepare ng marinig kong boses niya.
Josh dinners ready. Sigaw niya sa akin mula sa kitchen.

Ok, im coming. Then pumunta na ako sa kusina.
Wow this is all my favorite food huh.

Hindi mo naman pinaghandaan ito? Ang sabi ko sa kanyang natatawa.

Of course not ang sagot niyang nakataas ang kilay sakin.

Hahaha… she’s really cute.

Hay naku bago pa lumamig yang food eh umupo kana kaya no. utos niya sakin.
Aba pinaghirapan ko yang lutuin so dapat maubos mo yan lahat. At isa pa this will be the first and the last time na ipagluluto kita ng food. Sabi niya na medyo lumungkot ang boses.

Tama na baka magkaiyakan pa dito.

Pagkatapos naming magdasal nagsimula na kaming kumain.
Matagal na rin tayong hindi nagsasabay kumain ah. Ang sabi ko sa kanya habang kumukuha ako ng ulam.
Kaya nga eh. Lagi mo kasing kasama si shane.
At lagi mo ring kasama si james balik na sagot ko naman sa kanya sabay ng nakakalokong ngiti at inirapan niya lang ako.
Huh… nagseselos ka lang ata kay james eh.

Napalunok nalang ako sa tanong niya na iyon kasi sa totoo lang medyo tinamaan ako dun buti na nga lang at hindi ko pa naisusubo ung pagkain ko kung hindi baka naibuga ko iyon sa kanya.

Of course not ang depensang sagot ko naman sa kanya.

Baka ikaw ung nagseselos kay shane? Balik kong tanung sa kanya. Ang sabi ko sa kanya bago ko sinubo ang pagkain ko.

Abat’t gumaganti ang lalakeng ito ah. Sabagay totoo nga namang nagseselos ako kay shane.
Oh ano hindi kana nakasagot diyan. Silence means yes. Hahahaha

Ui si casey nagseselos kay shane.
Shut up josh, kumain ka na nga lang… sabay tingin ko sa kanya ng masama un lang ang tanging nasabi ko sa kanya para lang maitago kung ano man ang talagang gusto kong sabihin sa kanya..
Mahirap na baka kung ano pa masabi ko.

Hanggang sa matapos nalang kami kumain nakakalokong ngiti pa rin ung makikita mo sa mukha niya.

Maya maya natapos na kaming kumain, tinulungan niya din naman ako magligpit. Siya na nga lang daw ang maghuhugas pero sabi ko ako na lang kaya heto para kaming mga bata na nag-aagawan sa mga iilang piraso ng plato na huhugasan.
Josh dun kana kasi sa sala kayak o na ito.
Ako na kasi aalis na ako bukas kaya pagbigyan mo na ako.
Hay kilangan niya ba talagang ulit ulitin sakin na aalis na siya bukas at baka hindi ko na siya makita.
Hay naku ang kulit mo talaga. O sige ikaw ng magbanlaw.
Ayan papayag ka din pala eh.
Alam mo cass namiss ko ung ganito.?
Ang alin?
Ung ganito na nagkukulitan tayo tulad nung mga bata pa tayo.
Oo nga eh. Sabay lagay ko sa mukha niya ng bula sa pisngi niya.
Hahahaha… kita mo ang gwapo mo pala lalo eh.
Ah ganyan ang gusto mo ah. Sabay lagay niya din sakin ng bula ng sabon sa buhok ko.
Ah josh nakakaasar ka talaga.
Ah josh nakakaasar ka talaga… paggaya na naman niya sa akin.
Josh naman eh…
Josh naman eh…
Sa sobrang asar ko hinampas ko tuloy siya.
Aray ko ang sakit naman nun sabi niyang himas himas ung braso niya tapos parang nasaktan talaga ung expression ng mukha niya.
Hindi naman un masakit hmmp..
Tingin nga?sabi ko
Joke lang sabi naman niyang tawa ng tawa sabay pingot sa ilong… nakakaasar talaga tong lalake na ito sa isip isip ko.
Joshua Olivares hindi ka nakakatulong pagalit kong sigaw sa kanya at nakasimangot na ako talaga.
Eton a po mam oh inaayos ko na nga eh.
Ayun after 48 years natapos na din kami at pumunta muna kami sa sala para manood ng tv.
Maya maya nagsalita si Joshua.
Casey I really miss you. Ang seryosong sabi niya sa akin na titig na titig sa mga mata ko.
Ewan ko ba pero parang may lungkot akong nakikita sa mga mata niya na para bang sinasabing ayaw niyang umalis. Pero bakit? Tanung ko naman sa sarili ko. hindi ba iyon naman talaga ang gusto niyang gawin.
Ngumiti lang ako sa kanya at muli kong binalik ang tingin ko sa t.v.
Pero alam ko kahit na hindi ako nakatingin sa kanya. Nakatitig siya sa akin.
Baka matunaw ako ang tangi ko nalang nasabi sa kanya habang nakatingin parin ang mga mata ko sa t.v. Hindi ko siya kayang tingnan ng diretso sa mata niya baka kasi may masabi lang ako. At ayoko ng makagulo pa. Tanggap ko kung saan lang ako nakalugar sa puso niya.
Gusto ko lang imemorize ang mukha mo kasi baka matagal bago tayo magkitang muli o baka nga hindi na. ang malungkot na sagot k okay casey.
Sa totoo lang hindi ko naman talaga gustong umalis. Pero si shane? Sigh…
Cass ihahatid mo ba kami bukas? Huh? Hindi na siguro alam mo namang ayoko ng pumupunta ng airport dba? Nung umalis ka nga 10 years ago hindi kita hinatid eh ngayon pa kaya. Atsaka may gagawin ako bukas.
Ah ganun bah, so pano ba iyan this will be goodbye. Tumayo na siya para pumunta na ng unit nila shane.
Sige hatid na kita hanggang sa pinto sabay ngiti ko sa kanya.
Mamimiss ko yang ngiting yan. Ang sabi niya sa akin habang naglalakad na kami papunta sa labas ng pinto.
So panu yan bye bye na cass then he hugged me na para bang un na ung huling hug niya sa akin. Then I also hugged him back, parang ayoko na nga sanang bumitaw pa sa kanya pero wala na akong magagawa. Tomorrow back to normal na naman ang lahat. Nakakalungkot lang isipin na ngayon lang kami nakapagbonding kung kilan aalis na siya. Ewan ko ba pero nag-sisisi ako sa mga sinabi ko noon sa kanya.
If only I can turn back the time.
Then maya maya bumitaw na ako sa pagkakayakap sa kanya at ganun din sya.
You take care ok. Sabi niya sakin ng nakangiti pero parang maiiyak na ung mata niya. Then he walked away.
Take care josh ang pahabol kong sabi sa kanya. Then he wave his hand without even looking at me. Gusto ko sanang sabihin sa kanya na wag na siyang bumalik pero sino ba ako para pigilan siya.
Kapag lumingon siya sa akin sasabihin ko lahat ng gusto kong sabihin sa kanya pero pag hindi siya lumingon in three counts hahayaan ko na siya.
1…..
2…..
3…..
Tumalikod na ako pagkatapos kong magbilang dahil hindi man lang siya lumingon sa akin. Siguro nga kilangan ko nang hayaan siya. Sigh… Maybe that was the sign.
I just walked away hindi ko na kasi kayang tumagal pa doon baka magbago lang ang isip ko at hindi ko na ituloy ang pagbalik ko sa America. I just wave my hand without looking at her dahil ayokong makita niyang umiiyak ako. Ayoko sanang iwan si casey pero si shane. Sigh…
For the last time lumingon ako dahil gusto kong makita ang mukha ni casey but too bad nakatalikod na siya sa akin kaya naman dire diretso na akong naglakad papunta sa unit ko.
[LESSON No. 3 Its better to lose your pride to someone you love than lose your love because of your stupid pride.]
Last edited by angel_in_tears08 (2008-05-26 08:34:55)