nka2btin amn..

at yun ang lalakeng yun.. wahaha.. nice story.. next naaa..

[quote=angel_in_tears08]xxBUBBLiExx wrote: at yun ang lalakeng yun.. wahaha.. nice story.. next naaa.. tnx for reading.....[/quote] welcome.. anyway, please post the next chappie..

jhayyuliajay: yeah this is the cont. Hi casey… bati sakin ng isang pamilyar na boses na kay tagal kong hinintay. Paglingon ko tama nga ang hinala ko si Joshua Olivares ang nakatayo ngayon sa harap at nakangiti sakin. Nakahawak sa braso niya ang isang magandang babae na obvious na obvious naman na girlfriend niya. Nang makita ko sila para akong nagyelo mula sa kinatatayuan ko at hindi ako makagalaw. At may kirot akong naramdaman sa puso ko. Sino ba namang matutuwa kung makikita mo na ang lalakeng nangako sayo na babalikan ka daw niya at pakakasalan balang araw ay may iba na. Na ang lalakeng hinintay ko ng 10 taon eh heto masaya na pala sa piling ng iba. Samantalang ako ang tagal na nag-hintay sa kanya. At kahit na isang manliligaw ko e binalewala ko para lang sa kanya. Sabagay sino ba naman kasing may sabi sakin na hintayin ko siya sa loob ng 10 taon. Wala nga naman. Sa mga oras na ito gustong gusto ko ng pumasok sa loob ng unit ko at doon ilabas lahat ng sama ng loob ko pero mas pinili ko nalang na harapin muna sila sandali. Ayokong magmukang kaawa awa sa harapan niya. Ni patak ng luha na lalabas mula sa mga mata ko ayokong makita niya. Sapat na sakin na hindi niya pala kayang tuparin ang pangako niya. Sapat na sakin na nagmuka akong tanga, kakaantay sa kanya. Tama nga si anne sana noon pa sinunod ko nalang siya. Hi.. ang sabi ko sa kanya at pilit na ngumiti.[ang plastik mo talaga casey,sa isip isip ko] So can we go out for dinner? Tayong tatlo ni shane. Ang tagal nating hindi nagkita and I miss you. Sabi niya sa akin na nakangiti.. Gusto ko sanang matuwa sa narinig ko na namiss niya ako pero hindi ko magawa… Oo nga ang tagal nating hindi nagkita and it seems that nakalimutan mo na ang pa----sasabihin ko sana sa kanya. Pero parang wala siyang narinig, at sabay putol niya pa sa sasabihin ko kaya naman hinayaan ko nalang. Oops sorry hindi ko pa pala napapakilala sayo si shane. Ahm shane this is casey my childhood friend, and casey this is shane may girlfriend. Pagpapakilala niya. Iaabot ko sana ang kamay ko kay shane para makipagshake hands pero mukang ayaw niyang bitiwan sa braso si josh kaya naman binawi ko nalang. [Lenshak na babae ito ah, pinapainit lalo ulo ko grrrrr….] Ngumiti nalang ako sa kanya ng plastic. Hindi ko na talaga sila kayang tagalan kaya naman nagpaalam na ako sa kanila. Hey josh if you don’t mind. I’ll go ahead na, kayong dalawa nalang mag-dinner tutal muka namang kayo lang din mag-eenjoy dun eh then I smiled bitterly and walked away. Wats the problem of that girl? Tanung sakin ni shane na halatang inis na inis. Ako na humihingi ng pasensiya shane, ganun lang talaga si casey eh. Ahm siguro bad mood lang un kaya ganun pero mabait naman iyon eh. Ang paliwanag ko sa gf ko. Hindi ko alam na nakikipagkaibigan ka sa ganoong klaseng tao. Alam ko namang hindi niya ako gusto eh, at hindi ko rin siya type na maging kaibigan kahit pa kaming dalawa nalang ang natitira sa mundong ito, dagdag pang sabi ni shane. Pwede ba tumigil kana naririndi na ko sayo eh,shut up ok. Pagalit kong sabi sa kanya kaya naman tumahimik na rin siya. What’s wrong with you casey anu bang nangyayari sayo? Un ang tumatakbong tanong sa isip ko, hindi ka naman dating ganyan sa isip isip ko. While I was walking naririnig ko pa ang girlfriend ni josh telling something na hindi maganda about sakin but then I didn’t even bother na malaman pa un. The hell I care. Magsama silang dalawa, sa isip isip ko [im really being bad]. Patakbo akong umalis sa lugar na iyon, sa lugar kung saan malayo sa kanila. Sa lugar na pwede akong sumigaw para ilabas lahat ng sama ng loob ko. Sa lugar na walang Joshua at shane na nag-eexist. Sa lugar na pwede akong umiyak hanggang gusto ko. Sa lugar na makakalimutan kong mga pangako niya.

aww.. thanks for the update.. nu na kya mangyayari kay casey.. cguro may lalakeng bago ang lilitaw sa eksena.. dba dba? wahaha... ^^

cont. Habang patakbo akong umiiyak hindi ko namalayan na may isang lalake nap ala akong nabangga. Bog… Awts muntik kanang maout of balance miss, buti nalang naalalayan pa kita, sabi ng isang lalake sa akin. Nakayuko kasi ako kaya hindi ko siya makita. Hinarap niya ang mukha ko sa kanya at nagtama ang mga mata namin. Tama bang nakikita ko sa mga mata niya? Awa…Naaawa siya sa akin, ganun naba ako kaawa awa sa isip isip ko at mabilis akong lumayo sa kanya. Hindi ko alam kung saan ako pupunta pero bahala na si batman. Buti nalang at dala ko ang susi ng kotse ko. Mabilis ko iyong binuksan at pumasok agad ako at pinaandar ko ang sasakyan ko. Nagulat ako ng bigla nalang tumakbo ang babae kanina, alam ko may problema siya dahil nakita kong hilam ng luha ang mga mata niya. Kaya naman nagmadali akong sundan siya kahit na kadarating ko lang at eto na naman ako papasok sa kotse ko. Mabilis ko itong pinaharurot para masundan ang babaeng nabangga ko kanina. Ewan ko ba pero nag-aalala ako sa pwede niyang gawin, hindi ko nga alam kung anong pumasok sa isip ko at heto ako’t sinusundan siya. Basta ang alam ko lang responsibilidad ko siya. Baka kasi kung anong mangyari sa kanya. Nakahinga ako ng maluwag ng iparada niya ang kotse niya malapit sa isang resort, dahil kahit pano naging maayos naman ang pagdadrive niya. Dire diretso siyang pumasok kaya naman agad ko siyang sinundan at mabilis akong bumaba sa sasakyan ko. Nakatingin lang ako sa kanya mga 5 dipang layo mula sa kinatatayuan niya. Umiiyak siya habang sumisigaw. “I hate you Joshua…. Galit ako sayo. Sana hindi ka nalang bumalik. Sinungaling ka. Sinungaling…. Wala kang isang salita…. Iyon ang sinasabi niya.. pagkatapos ng ilang minuto umupo siya sa buhangin at yumuko dun at sinandal niya ang mukha niya sa tuhod niya..at muli na naman siyang umiyak. Hindi na ako nakatiis dahil ayokong nakakakita ng babaeng umiiyak. kaya naman naglakas loob akong lapitan siya. Pwede bang tumabi? Ang sabi kong nakangiti sa kanya, maya maya lumingon siya at hindi nagsalita nakatingin lang siya sakin.. ung tingin na parang bang sinasabi niyang anung ginagawa mo rito?- Kaya naman sinagot ko na rin ang tanong na alam kong tumatakbo sa isip niya pero bago iyon inabot ko muna sa kanya ang panyo ko. Heto panyo punasan mo na yang luha mo. Ikaw din baka maging muta pa yan sayang naman dahil mababalutan ng muta yang maganda mong mukha pabiro kong sabi sa kanya, napangiti siya ng bahagya pero sumeryoso na naman ulit ung ekspresyon ng mukha niya. Oo nga pala kaya nga pala ako nandito dahil nag-aalala ako sayo. Ang weird noh kasi sino ba naman ako para mag-alala samantalang hindi naman tayo magkakilala. Nakatingin ako sa dagat habang sinasabi ko iyon sa kanya. Maraming salamat ang tanging sinabi niya at ngumiti siya sa akin. Mas maganda ka pala kapag nakangiti eh. Ang sabi ko sa kanya. “Wag ka ng umiyak, kung sino man ang taong dahilan ng pag-iyak mo alam ko pag-sisisihan niya iyon balang araw.” Ngumiti lang siya ng pilit habang sinasabing “sana nga”. Pero alam ko hindi mangyayari un dahil masaya na siya. Samantalang ako heto’t parang tangang umiiyak ng dahil sa kanya. Nang dahil sa walang kwentang pangako niya. I’m stupid para umasa. I’m really stupid, sabay tayo niya at nagsimula ng maglakad papunta sa sasakyan niya. Sabay na tayo habol ko sa kanya. Sure sabi niya. Mauna ka nalang, susundan nalang kita sabi ko sa kanya. Ok, sabi mo eh. At dire diretso na siyang pumasok sa kotse niya at pinaandar ito. Habang nagmamaneho ako hindi ko makalimutan ang sinabi niya kani kanina lang, “dahil sa isang pangako kaya siya nagkakaganun”.. kaawa awang babae sa isip isip ko. Come to think of it sino ba naman ako para maawa sa kanya samantalang isa rin naman ako sa mga itinuturing na nag-papaiyak sa mga babae, isang playboy na kinaiinisan ng mga babae. Kahit pano I feel much better now, at least nabawasan lahat ng hinanakit na nararamdaman ko sa puso ko. Nakakatuwang isipin na may isang taong hindi ko naman kilala ang mag-aalala pa sa akin. Sabay tingin ko sa panyong hawak hawak ko sa kamay ko.

jhayyuliajay: hmmm ganun na nga... tnx for reading.... Nakarating na kami sa condo na tinutuluyan namin parehas pagkatapos na ipark ang kanya kanyang kotse bumaba na kami sa sasakyan namin. Una na ako sabi ko sa lalakeng kaharap ko ngayon. Sige sa susunod titingnan mong dinadaanan mo, pahabol niyang sabi sa akin. Nagwave lang ako sa kanya at ngumiti. James Suarez nga pala pahabol pa niya.. Casey…. Casey Navarro sigaw ko naman dahil medyo malayo na ako sa kanya ewan ko lang if narinig niya pa ung sinabi ko. Naglakad na ako papunta sa unit ko ng may isang taong naghihintay pala sa akin. Nagulat ako ng makita ko siyang nakatayo sa tabi ng pinto ng unit ko. Tiningnan ko lang siya na para bang sinasabi kong –anong ginagawa mo rito?- Kanina pa kita hinihintay ah..sabi ko sa kanya na medyo inis na San kaba nanggaling? At bakit ganun ka nalang kung makaasta kanina? Sa harap pa ni shane, seryosong tanung ko sa kanya. Napahinto ako sa pagtatanung ng mapansin kong parang nanggaling sa pag-iyak ang mga mata niya. Ni hindi niya man lang ako sinagot at sa halip binuksan niya ang unit niya at dire diretsong pumasok sa loob. Parang hindi niya man lang ako nakita. Binalewala niya lang ako kaya naman pumasok ako sa loob ng unit niya. Ano bang problema mo casey? Sumisigaw na ako para naman pansinin niya na ang mga tinatanong ko sa kanya. Problema? Ngumiti siya ng pilit… Gusto mong malaman ang problema ko huh? Pasigaw na sagot niya sa akin Gusto mong malaman? All this time ikaw lang naman ang problema ko eh… Alam mo un? Sana hindi ka nalang bumalik… At sana… pinutol niya ang sasabihin niya sabay sabi sakin na “umalis kana”.. I’m tired. Papasok na sana siya ng kwarto niya ng bigla ko siyang hawakan sa braso niya para pigilan. Bitiwan mo ako. Wala kang karapatan na hawakan ako ang galit nag alit na sabi niya sa akin. Pakiramdam ko namanhid ang buong katawan ko at hindi ako makakilos sa kinatatayuan ko. Hindi ko alam kung anong nangyayari sa kanya at mas lalong naguguluhan ako kung bakit ganun ang kinikilos niya. Ewan ko ba pero nasasaktan ako sa mga nangyayari. Hindi naman siya dating ganun, pero bakit? At iyon ang mas lalong nagpapagulo sa isip ko. “Ano bang ginawa kong masama sayo ang mahinang tanong ko sa kanya na nakayuko at hindi parin umaalis sa kinatatayuan ko.” Wala ka namang pakialam sakin eh, hayaan mo na ako. Umalis kana… pakisara narin ang pinto pagkasabi niya noon dirediretso siyang pumasok sa kwarto niya. Ang tanging narinig ko lang ay ang malakas na ingay sa pagsara niya ng pinto. [kawawa naman ung pinto ] Mabilis akong pumasok ng kwarto at niyakap ko agad ang unan ko na laging karamay ko sa tuwing masama ang loob ko. Pasensiya kana huh. Ikaw lang naman kasi ang tanging makakaramay ko sa tuwing umiiyak ako. Sana kasi noon pa naniwala na ako kay anne. Ngayon tuloy sobrang sakit ng nararamdaman ko. Alam mo ba gustong gusto kong sabihin sa kanya ang lahat ng sama ng loob ko. Pero para saan pa nga ba? Para ano? Para magmukha akong tanga sa harap niya. Hindi na bale. Wala na akong pakialam sa kung ano man ang iisipin niya. Bakit ba kasi ako naniwala sa isang pangako ng isang batang lalake noon? Bakit? Napak*anga ko talaga. Nag-intay lang pala ako sa wala. Sana hindi nalang ako umasa… sana… At sana hindi nalang siya bumalik para ipamuka sakin na masaya na siya sa piling ng mahal niyang si shane…

[quote=jhayyuliajay]hehe...sure enough...ganda ng story eh...haha @topic:ano ba yan...hirap naman pala maka-gets nung 1st boy...naman...parang walang naghintay sa kanya ng ten years ah...haha[/quote] wow tnx for appreciating my story... about naman sa topic...hmmm malalaman mo din ung sagot dian sa tanung sa continuation ng story... ------------------------------------------------------------------ here's the cont. Umalis ako sa unit ni casey na magulo ang isip ko pagkatapos noon dumiretso ako sa unit ko at pumasok na ako ng kwarto ko. Humiga ako sa kama at tulalang nakatingin sa kisame… Ano bang nagawa ko sayo casey? Un ang tinatanong ko sa sarili ko pero ni isang sagot walang ideyang pumapasok sa isip ko. Gulong gulo na ang utak ko, at sumasakit na ang ulo ko. eto na naman ung sakit ng ulo ko. Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh Tama nahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh Ayoko nahhhhhhhhhhhhhhhhhhhh…………………………………………………… Maya maya nawala na rin ang sakit sa ulo ko pagkatapos ng ilang minuto. Kahit pano ok na ung pakiramdam ko. Tulala lang akong nakatingin sa kisame habang nag-iisip ng kung anu-ano. Simula ng pumunta ko ng states ang dami ng nagbago. Isa na doon si casey. Bakit ganon na lang ung reaksiyon niya? Ano bang ginawa kong masama sa kanya? Simula nung naaksidente ako when I was 17 years old parang ang daming nagbago. May ilang alaala akong nakalimutan pero kahit ganon siguro naman hindi ganun kaimportante ang alalang iyon, isa pa kilala ko pa rin naman silang lahat. Un nga lang may ilang bagay ako noon na dating kong ginagawa ang tuluyan kong nakalimutan pero unti unti naman iyong bumabalik sa utak ko kahit paunti-unti. Sa aksidente ding iyon ko nakilala si shane, siya ung tumulong sakin simula noon at siya na rin iyong madalas kong makasama kaya naman niligawan ko siya. At naging kami. Masaya naman ako sa piling niya pero ewan ko ba may kakaiba parin akong pakiramdam na may isang bagay akong dapat gawin dito kaya ako umuwi ng Pilipinas. Pero kahit anong isip ko kung ano ung dapat kong gawin hindi ko talaga maalala. At sumasakit lang ang ulo ko. Si casey ang laki na ng pinagbago niya. Bukod sa mas lalo siyang gumanda. Pakiramdam ko nag-iba na rin ung pakikitungo niya sakin. At hindi ko alam kung bakit? At ngayon nasasaktan ako na makita si casey na nagkakaganun, gayong hindi ko naman alam kong anong problema niya. At hindi ko rin alam kung anong atraso ko sa kanya. Gulong gulo na ang utak ko. Siguro nga mas magiging masaya siya kung aalis nalang kami at babalik na sa America. Pero may parte ng puso ko na nagsasabi sakin na wag akong umalis. Hay ano bang gagawin ko? tanong ko sa sarili ko?....

Last edited by angel_in_tears08 (2008-05-20 07:26:14)

[quote=jhayyuliajay]may amnesia...?hmmm...naku...mali na naman hula ko...haha...thanks for replying to my comments!!!mekes me feel good...haha![/quote] hmmmm okie lang po un... salamat sa pagbabasa... d q na nga sana icocontinue eh... pero since may nagbabasa naman pala tuloy q nalang... ------------------------------------------------------------------------------------------------------ Nakatulugan ko na pala ang pag-iyak kaya naman bumangon na ako, 10am nap ala pagtingin ko sa alarm clock ko. Agad agad akong pumunta sa banyo para mag-ayos ng sarili. Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Ang pangit mo na tuloy yan ang nagagawa ng pag-iyak mo…. Sabi ko sa sarili ko sa harap ng salamin.[as if naman kakausapin ka nian…?] Sa itsura mong iyan hindi ka mahihirapang makahanap ng lalakeng tunay na magmamahal sayo. So don’t waste your tears to someone who’s not worth it. Then nag-ayos akong mabuti at nagpaganda. Sa labas nalang ako kakain, wala naman kasi ako sa mood magluto baka masayang lang, sa isip isip ko. Maya maya palabas na ako ng unit ko ng makita ko ang lalakeng nakabangga ko kagabi halos magkalapit lang pala kami ng unit. Papalabas na din siya ng mapansin niya ako. Hi… u look good now compare kagabi….nakangiting bati niya sa akin. I just smiled at him… Hmmm mas maganda kang tingnan kapag nakangiti ka.dagdag niya pa. That’s too much complement sabi ko sa kanya. So were are you going tanung niya sakin? Ahm diyan lang sa labas tinatamad kasi ako magluto kaya naman I decided na sa labas nalang ako kakain. So can I join you? He asks. Sure y not… So sakin nalang kotse ang gamitin natin sabi ni james. Ok. Ang tanging nasabi ko at naglakad na kami papuntang parking area. Nakita ko si casey na may kasamang lalake at parang nakaramdam ako ng sakit sa puso ko. Ewan ko ba pero parang nag-aalala akong kasama niya ang lalakeng iyon dahil na rin sa narinig ko habang nag-uusap ung dalawang babae. “Hay naku napaka playboy talaga niyang si james biruin mo iba na naman ang kasama at balak pa atang dagdagan ang collection niya ng mga babae. Kawawa naman ang magandang babaeng iyon. Sabi pa nung isa. Natatakot ako para kay casey dahil hindi maganda ang reputasyon ng lalakeng iyon sa mga babae. Isang playboy. Gustuhin ko man siyang pigilan na huwag sumama sa lalakeng iyon hindi ko naman magawang sundan siya para sabihin iyon baka mas lalo lang siyang magalit sa akin. Huwag lang talagang gagawa ng kalokohan ang lalakeng iyon kundi malilintikan talaga siya sa akin, sa isip isip ko. Hon anu bang tinitingnan mo diyan? Tanung naman sakin ni shane. Huh? Ah wala naman… so lets go.. Mukhang sikat ka ah sabi sakin ni casey. Yeah, the playboy na may kasama na namang isang magandang babae. Sabi kong pilit na ngumiti sa kanya. Its up to you kung iiwan mo na ako dahil baka matsismis kapa ng dahil sa akin. Awts sorry kung may nasabi man akong hindi maganda. Wala ka naman nasabing hindi maganda eh alam ko namang narinig mo rin ung sinabi kanina sa likuran natin nung dalawang babae. Baka lang ayaw mo na akong makasama, malungkot na sabi ko sa kanya. Of course not, its ok sabi nga nila diba don’t judge the book by its cover. Isa pa hindi ka naman nila ganun kakilala para magsalita sila ng hindi maganda para sayo. And besides I know may golden heart ka, nakangiting sabi niya sakin. Dapat ba talagang may word na golden heart? Hahahaha…. Natatawang sabi ko sa kanya.. Syempre naman kasama un sa life.. So dito nap ala tayo sa harap ng kotse ko. pinagbuksan ko siya ng pinto ng sasakyan at pumasok naman siya. Then ako naman ang pumasok sa loob ng kotse. So san tayo? Tanung ko sa kanya? Its up to you. Un lang ang nasabi niya at pinaandar ko na ang sasakyan. Habang nagdadrive ako tahimik lang siyang nakatingin sa labas… pinagmamasdan ang bawat lugar na nadadaanan namin… Hindi na ako nakatiis kaya naman nagsalita na ako. Alam mo ba kung bakit akong tinawag na playboy? Nakuha ko naman ang atensiyon niya at tumingin siya sa akin.. anu bang klaseng tanung yan? Sabi niyang natatawa sa akin. Of course alam naman ng lahat na kapag tinawag ang isang guy na playboy dahil iyon sa pagiging babaero niya dahil pinaglalaruan lang ang mga babae. Dahil kung magpalit eh every week or ang pinakamalala dun eh every day. Yeah I know, pero hindi naman purkit iba ibang babae ang nakakasama ko eh ganun na ako kasama. At hindi din ibig sabihin noon eh marami na akong napaiyak na babae. Sa totoo lang kabaligtaran pa nga iyon eh kasi ayoko naman lagi ang iniiwan. May makita lang silang ibang kasama ko mag-asawang sampal na kaagad ang ibibigay nila sakin and hindi man lang ako hinahayaang mag-explain ng side ko. Mag-aasume kaagad sila ng ganito ganyan not knowing na ung kasama kop ala is kapatid ko or minsan naman ung mga cousin ko. Hinahayaan ko nalang din kasi ayoko rin naman sa isang gurl na wala man lang ni katiting na tiwala sakin. I know hindi kapani paniwala pero un ang totoo. Ang paliwanag niya habang seryosong nakatingin sa daan. Nakita ko sa mga mata niya na talagang hindi siya makapaniwala sa mga sinasabi ko pero ano nga bang magagawa ko kung iyon naman talaga ang totoo. Isa pa ayokong nakakakita ng babaeng umiiyak. Sa totoo lang hindi ako makapaniwala sa narinig ko mula sa kanya pero nakikita ko naman ang sincerity sa mga mata niya. Sinong mag-aakala na ang kilalang Playboy ay ang siyang iniiwanan pala ng mga babae. Mas natuwa pa ako sa kanya nung sinabi niyang ayaw niyang nakakakita ng mga babaeng umiiyak dahil ano nalang ang mararamdaman niya kung kapatid naman niyang babae at mommy niya ang makita niyang umiiyak. He really have that golden heart sa isip isip ko at hindi ko maiwasan na hindi mapangiti. So andito nap ala tayo. Still remember this place? Nakangiting niyang tanung sakin. Yeah, paano ko naman makakalimutan ang lugar na ito, e eto ang lugar kung saan ako muntik maging best actress, tumatawang sabi ko sa kanya. Pinagbuksan niya ako ng pinto at pumasok na kami sa loob ng isang resort, since may restaurant naman sa loob kaya naman doon na kami kumain. Bukod sa masarap ang mga pagkain ang ganda pa ng ambiance… medyo nalayo nga lang kami sa condo unit namin pero ok lang, nakakarelax naman kasi sa lugar na ito. Kahit pano nakakalimutan kong problema ko. Ang layo na naman ng nililipad ng utak mo? Nakaupo ako noon sa batuhan at nakatulala nun ng bigla nalang akong may narinig na nagsalita mula sa likuran ko. Siya na naman ba ang iniisip mo? Ah hindi naman, sabi ko na medyo alanganin ang sagot. If you don’t mind ano bang nangyari sa inyo ng lalakeng iyon? Kung ayaw mong ishare sakin ok lang, pasensiya kana kung makulit ako.. sabi ni james na tumabi na sa inuupuan ko. Kung nangako ka sa isang batang babae na babalikan mo siya at pakakasalan mo balang araw tutuparin mo ba ang pangakong iyon? Tanung niya sakin habang seryosong nakatingin siya sa dagat. Huh ako? Ahm para sakin kasi mahalaga ang pangako kaya tutuparin ko kung ano man ang sinabi ko… Kahit na iba nap ala ang mahal mo? Siguro kung magkaganun man hihingi nalang ako sa kanya ng sorry dahil hindi ko na kayang tuparin ang pangako ko sa kanya. Siguro nga tama ka pero ni isang sorry wala man lang akong naririnig mula sa kanya. Ano bang ibig mong sabihin? 10 taon ng nakakalipas ng may isang batang lalake na nangako sa akin na babalikan niya ako at pakakasalan. Kahit na mga bata pa kami noon masyado kong sineryoso ang sinabi niyang iyon kaya naman hinintay ko siya ng sampung taon. Umasa akong babalikan nga niya ako. Un pala umaasa lang ako sa isang pangakong hindi naman pala mangyayari at parang isang bula na bigla nalang naglaho ang mga pangako niya. Ang mas masakit pa dun ung makita ko siyang may kasamang iba. Pagkatapos ng lahat lahat ng paghihintay ko sa kanya, pagkatapos kong umasa. Ganun ganun lang pala ang mangyayari. Sa totoo lang alam ko namang hindi niya kasalanan kung magmahal man siya ng iba. Pero galit pa rin ung nararamdaman. Siguro dahil hindi ko lang matanggap na masaya na siya sa iba, masyado lang siguro akong makasarili. Dahil parang ayoko siyang maging masaya. Pero masakit eh, sobrang sakit dito sabay turo ko sa puso ko. Kung pwede nga lang na mawala nalang ako tulad ng isang bula. Mas nanaisin ko pang mangyari un kesa magdusa ako sa araw araw na makikita siya kasama ung taong mahal niya. Nakakaawa ako diba? Dahil umasa ako sa pangako ng isang batang lalake. Sabagay sino ba namang makakasiguro na tutuparin niya iyon, bukod pa doon maraming pwedeng mangyari sa loob ng 10 taon. Masyado lang kasi akong *tanga Ako lang naman kasi ung umasa eh. Ako lang… umiiyak na kwento niya sa akin. Ng dahil sa isang pangako may isang babae ngayon ang umiiyak. Sa totoo lang ayoko talagang nakakakita ng babaeng umiiyak, ni hindi ko nga siya kayang panoorin sa ganoong sitwasyon. Inabot ko uli ang panyo ko sa kanya… Heto oh panyo… punasan mo na yang luha mo. Tama na at niyakap ko siya. Pasensiya kana hindi ko kasi alam kung anong dapat kong sabihin sayo. Hindi ko rin alam kung pano pagagaanin ang loob mo. Wala akong alam sa mga ganitong bagay. Kung kailangan mo ng kaibigan andito lang ako. Umiyak ka lang hanggang kilan mo gusto wag mo lang sisingahan ang damit ko, sabi ko sa kanya. At tumingin siya sakin ng masama at ngumiti. Siraulo….

Last edited by angel_in_tears08 (2008-05-21 04:51:29)

[quote=jhayyuliajay]wee...baka naman akala mo lang walang nagbabasa...minsan nakakatamad kasi mag-comment eh...haha...maganda naman ung story kaya kapag d mo tinuloy hindi tayo bati...haha...joke lang...anyways...ganda na ng story...haha...grabe kawawa naman si james...haha...siya pala ung iniiwan...haha...i'll keep on reading![/quote] hahahahaha... ganun... hmmm uu nga eh... kung totoong may james talaga... d q na un papakawalan pah... lol... wahahaha... tnx poh sa patuloy na pagbabasa... touch talaga q..