waw. parang nafast-forward ata? ambilis bigla nung mga pangyayari aa. ehehe. anyways... nice udates! next na po ulit Ü

[quote=_eyayarey_;#3522021;1271165601]waw. parang nafast-forward ata? ambilis bigla nung mga pangyayari aa. ehehe. anyways... nice udates! next na po ulit Ü[/quote] Ahaha, kasi gustong-gusto ko na talaga tapusin. Ahaha. Anyways readers, second to the last chapter na 'to [hr] [align=center][font=Zebra][size=5]twenty-four.[/size][/font][/align] [font=Juice ITC][size=6][b]saddest memory[/b][/size][/font] Nawala si Xavier. Pero hindi naputol ang aming communication. Nakarating siya nang ligtas sa Germany. Nagsusulatan kami, and minsan, nagtatawagan sa cellphone. Eto nga yung ibang letters namin eh: [quote]Dear Xavier, Kamusta ka na diyan? Miss na miss na kita. Ahaha. Alam mo, parang biglang bumait sa akin yung kapatid mo.. Anung pinakain mo doon? Ahaha. Btw, happy new year. Love, Shecainah[/quote] At ang reply niya naman, [quote]Dear Shecainah, Haha. Malay mo naman, mabait talaga si Xion. Oo nga pala, okay lang ako.[/quote] At least.. alam kong babalik siya. [hr] Nung mga oras na wala si Xavier, si Xion ang para na ring naging boyfriend ko. I mean, kaibigang lalaki. Hindi ko akalain na mabait pala siyang tao. Kahit minsan inaasar ako.. mabait siya. At, nang isang araw, hindi ko akalaing.. magkakagusto ako sa kanya. Three years passed. Graduation na namin ngayon. Ahaha, alam niyo bang may honors ako? Astig noh. Kaso.. magkakanya-kanya na kami simula ngayon.. siguro, ikakasal na yung mga friends ko next year, or the other year. Si Charm naman, college student na ngayon. She even found a boyfriend na sobrang bait at gwapo. Ahaha. Dad and Mom? Mas maraming oras na rin silang iniispend kasama namin. In short.. lahat masaya.. except for me. Si Xavier naman kasi, hindi pa rin umuuwi. Pero sabi niya, next week daw. Hindi na ako makapaghintay na makasama siya ulit. Ano na kayang itsura niya? After three years, he is 22, and I am 20. Gusto kong ipagmalaki sa kanya na may honors ako. Na... He can be proud of his fiancee. Inayos ko yung toga ko nang napansin kong wala dito si Xion. Asan kaya yung mokong na iyon? "Ahmm, gals, nakita niyo ba si Xion?" "Ahh.. lumabas ata siya." sabi nila. Lumabas ako at hinanap si Xion. Nang makita ko siya sa may hagdanan.. umiiyak ata siya. "Uhmm.. X-xion?" I called. "Ahh.. Shecainah.. Ikaw pala.." he said, wiping his tears. "Bakit ka umiiyak..?" I asked. "Kasi.. ano.. huwag ka sanang mabibigla pero.." "Pero ano..?" Hindi ko talaga maitindihan. He looked down.. "Kasi.. Shecainah.." he said.. crying.. "P-patay na si Kuya." "Patay? Pero.. he just sent me a letter last week.. paano mangyayari iyon?" "Kasi.. kasi.. nabalitaan daw na yung plane na sinakyan ni Kuya.. napaaga kasi siya nang uwi eh.. pero.. wala na.. wala na siya Shecainah.." I cried. "Hindi totoo yun! Hindi! Hindi siya patay.. nagsulatan kami last week.. sabi niya uuwi siya.. sabi niya.. sabi niya.. he will return.. he promised me.. na.. papakasalan niya ako when he comes back.." Patuloy ang pag-iyak ko. I can't believe it. No.. Xavier is not dead. He is not dead. [hr] [spoiler]Ahaha, post ko na yung epilogue pag may nag-comment na.. ahaha, minadali ko talaga kasi wala lang.. excited lang matapos. Ahaha. Sorry kung panget ko story ko.. well, haha. Nga pala readers, explanation lang po.. Yung Epilogue, siya po yung continuation ng Prologue. Kasi, kinukwento ni Shecainah lahat nung nangyari.. kaya ganun. Kaya sa Epilogue, yun na talaga yung present nila. Ahaha~[/spoiler]

hayyy. it's so close to the ending na talaga. i'll be waiting for the epilogue na lang siguro.

Last edited by _eyayarey_ (2010-04-14 02:25:49)

[align=center][b]EPILOGUE — ALWAYS IN MY HEART[/b][/align] [b]Shecainah's POV[/b] Ganun nga ang nangyari nung naging kami ni Xavier Del Monte.. ngunit ngayon.. wala na siya. Nandito ako sa burol, naglagay ng Blue Daisies dahil paborito niyang bulaklak iyon.. "Shecainah.. kasi, bago mamatay si Kuya.. may naiwan palang sulat para sa iyo." "Huh? T-teka.. Paano mo nakuha?" "Na-send kasi sa address namin.." he said, at kinuha sa bulsa niya ang letter na nasa Envelope. "Letter.. galing kay Xavier.. letter niya bago mamatay.." [i] Dear Shecainah, Malapit na akong umuwi. Basta, malapit na. At.. sa pagbabalik ko, magpapakasal tayo at gagawa ng isang pamilya. Alam kong magiging mabuti kang ina. At magiging mabuting ama rin ako. At.. magiging masaya tayo. Mahal kita, mahal na mahal. At ikaw lang ang mamahalin ko. Xavier. [/i] Pero.. hindi na siya nakauwi.. "Xavier!" Umiyak ako nang umiyak. Niyakap ako nang mabuti ni Xion. "Shecainah.. okay lang yan.. Nandito naman ako eh.." he said. "Salamat Xion." "Shecainah.. may pagtatapat nga pala ako sa iyo.." he said. "A-ano.. iyon?" Hinarap niya ako, and he looked down. "Alam kong hindi ito ang tamang oras pero.. Shecainah, mahal kita. Mahal na kita simula nung 3rd year tayo nung High School... kaya nga nung naging kayo ni Kuya... nalungkot ako." "Xion.. pero.. alam mo namang.. mahal ko si Xavier.." "Alam ko naman yun eh.. Pero nandito pa rin ako 'pag kaylangan mo ako. "Xion.. Salamat.." I said, at umiyak nang umiyak. [hr] 1 year passed. I moved on, and.. natutunang mahalin din si Xion. He's always there, and nafee-feel ko yung love niya.. Actually nga, today's our wedding day. "You may kiss the bride." Ayun, sabi ng Pari. Xion kissed me, and everyone clapped. Now, I'm Mrs. Shecainah Del Monte. After that kiss, picture-picture na, and.. I looked at everybody.. hanggang sa.. I think I saw a familiar person sa labas ng Simbahan.. It's Xavier. "X-xavier?" I muttered. Xion looked at me. "Bakit Shecainah.. may problema ba?" "W-wala." Tumingin ulit ako sa may labas at wala na siya. Malik-mata lang siguro.. I stared at my fingers, and now.. I'm wearing two rings. One, my wedding ring and second.. yung engagement ring na ibinigay sa akin ni Xavier.. Even though he's gone, he will be always in my heart. [hr] [b] Xavier's POV[/b] Muntik na akong.. makita ni Shecainah. Buti na lang hindi. It's been four years.. simula nang nagkunwari akong patay na. Pumunta ako ng Germany.. at nakapag-isip isip ako doon.. tama nga si Shecainah.. na Letting Go is also I Love You.. And, I think bagay talaga sila. I'm letting go.. and I want Shecainah to be happy with Xion.. dahil.. alam kong mahal na mahal talaga ni Xion si Shecainah. Nandoon ako noong nasa burol sila, that time na nag-confess si Xion.. although masakit.. I'm still happy dahil.. napatunayan kong mahal niya talaga si Shecainah. Xion.. deserves Shecainah's love. Not me. Ngayong kinasal sila, Shecainah moved on, and they will form a family. Yung ginugusto ko dati kasama si Shecainah.. ngayon, silang dalawa na ni Xion ang tutupad noon.. I am dead. Pero, alam kong buhay pa rin ako sa puso ni Shecainah. Kahit naman din siya sa akin eh. Pero.. I am "dead". Mas maganda na sigurong ako na lang ang magsasacrifice.. since ako naman din ang mas matanda eh. Best regards, Mr. and Mrs. Del Monte. [hr] "Huhuhuhu!" Iyak ng batang babae. Nilapitan ko siya, wearing a cap, and smiled at her. "Bakit ka umiiyak, bata?" "Kashi po.. nyung nyobo ko.. nasa puno.." sabi niya, at tinuro yung lobo. I smiled at her. "Huwag kang mag-alala, Kukunin ko yun." I said, tapos pumunta sa puno, at Kinuha iyung lobo. "Eto na bata oh.." I gave her the balloon. "Jill!" I heard his mom's voice. Tinatawag na siya. "Sige bata ah.. alis na ako.." "Bye Kuya.." Nagtago ulit ako sa likod ng puno. And, she went out, maganda pa rin.. at hugged her daughter. I can clearly hear their voices. "Jill, pasok ka na sa loob." sabi ni Shecainah. "Mommy.. may nyanyaki kaninya.. ang bait niya." "Diba sabi ko sa iyo, don't talk to strangers?" "Opo.. tsori po Mommy.." Papasok na sila nang biglang tumitig si Shecainah sa langit. I looked din, and may dumaang eroplano. After that, pumasok na sila sa loob ng bahay nila. I smiled.. Siguro, naalala niya pa ako.. and her too, kahit kaylan man, hindi ko siya makakalimutan. Her smile.. how she laughs, ang boses niya, her unique name, lahat nang pinagsamahan namin.. Naalala ko pa yun, nung una ko siyang hinalikan nung 17th birthday niya.. nung Christmas na umalis ako.. her letters to me.. and, her I Love You's. She'll always be.. in my heart. [spoiler]Yayyyy~ Tapos na. Ahaha. After nito, meron lang akong ipo-post na Oneshot and after nun, yung next story ko entitled [i]Special Three Words[/i]. Ahaha ;DDD Anyways, thanks sa lahat ng suporta niyo readers, Thanks thanks much ^3^[/spoiler]

i hate this feeling. kainis. nakakaiyak. well... congrats oniongurl natapos mu rin! ehehe. i'm looking forward for your next story ♥

waaaaaaaaaa.. nakakaiyak.. bkit kxe sila pangmagkapatid.. huhuhu... vket?.. vket si xavier pah.. kawawa nmen si xavier.. cgeh na nga lang.. xavier blang araw makikita mu ako.. ahahahaha.. maii ganun..

whew. npaka martyr na kapatid nman ni Xavier! kala ko pa nman sila ni Shecaina magkakatuluyan XD mas gusto ko kasi sila eh btw. nice story! support ko next story mo

Grabe nakaaiyak ! I really salute Xavier . Ngawa niyang mgsacrifice pra sa kpatid niya . Hayyyss . kalungkot . pero NICE ending pa den . & g'luck 4 your next story ! :]

Last edited by Zhyy (2010-04-16 11:28:48)