[align=center][b]Chapter XII[/b][/align] Ano daw sabi niya? Paki-ulit nga. Mamamatay na ako sa kayabangan ng taong baliw na yan! Mas gwapo daw siya kay Ruwaka? Huh? Ruwaka? “It’s RU-KA-WA not RU-WA-KA, for your information!” Pangugulo ko sa practice game nila. He eyed me as if saying: ‘So?’ then took another shot again. Tinaasan ko nalang siya ng kilay. “LQ?” Tanong ni Ahia na mukhang naa-amuse sa amin ni Ruke. “Ahia!” Sabay tingin ng masama sa kanya. “Hey-hey-hey!” Sabi nito na nakataas pa ang dalawang kamay. “Take it easy, kid. Di ba boyfriend mo siya?” Pabulong na sabi ni Ahia. “Yang antipatiko na yan?!” Tinuro ko pa si Ruke na seryosong-seryoso na nagpra-practice. Hindi mo aakalain na siya yung makulit na kausap ko kanina. Mukhang masungit na naman kasi siyang naglalaro eh. “No way!” Iiling-iling na sagot ko. Parang nagtaka naman si Ahia sa sinabi ko. “Pero… Akala ko ba kayo na? Balita sa buong campus eh.” “Well, that was a huge mistake.” Kwenento ko ang totoo kung bakit nagkaroon ng ganung chismis. “So, yun. Ewan ko nga kung bakit niya ginawa yun eh.” “Ahh.. Ganun pala talaga ang nangyari… Oh well, you should at least thank him for saving you.” “Like I would do that. Hindi ko naman sinabi sa kanyang iligtas niya ako eh. I can handle myself.” Mayabang na sabi ko kay Ahia. “You don’t understand, Harrow. If you were here in this school all your life, you’ve been a witness with what those Jologs could do.” “Why? What did they do?” Curious na tanong ko. “Basta…” Feeling ko, may itinatago si Ahia sa akin, hindi ko lang maturol kung ano. Di ko nalang siya pinilit nasabihin sakin dahil mukhang hindi ko naman siya mapapaamin. Mas na-iintriga tuloy ako. “Teka nga… Why aren’t you happy? Di ba mahal mo yun noon pa? Naalala ko, pinipilit mo nga ako na hingan siya ng autograph, eh.” Pang-aasar ni Ahia na nag-work naman dahil naaasar na ako ngayon. “Noon yun, okay? Past is past.” Namumulang sabi ko. Totoo naman kasi ang sinabi ni Ahia. Talagang avid fan ako ni Ruke noon. NOON. Dati pa. “Maybe past is really past but you need to take the past as a part of your life. You need to accept the past inorder to live the present and the future. Dahil kung hindi, mababaon ka sayong nakaraan at hindi ka makaka-move on kahit kelan. Kaya hindi totoo na kailangan kalimutan ang nakaraan kahit gaano pa kasakit yun kasi ang nakaraan mo ang dahilan kung bakit iba ka na ngayon. It will always be the best lesson in your life. And your past was the reason why you became a better person. Just accept the past and learn from it. Besides, once you loved a person, you never stopped loving him. It maybe more or less but you will never ever stop. So, it only means, mahal mo pa rin ako.” Napatunganga lang kami ni Ahia doon sa sinabi ni Ruke habang siya ay dumeritso na sa locker room. [u][u][b][b]LINKS[/b][/b][/u][/u]: http://anjedaw.wordpress.com/category/my-stories/page/7/ http://anjedaw.wordpress.com/category/m … es/page/6/ http://anjedaw.wordpress.com/category/m … es/page/5/ http://anjedaw.wordpress.com/category/m … es/page/4/ http://anjedaw.wordpress.com/category/m … es/page/3/ http://anjedaw.wordpress.com/category/m … es/page/2/ http://anjedaw.wordpress.com/category/my-stories/