[align=center]Chapter 2[/align] [b]nag file na ng leave of absence sina Mark at Melissa. isang bagay iyon na ipinagpasalamat ni Sab. mula pa nung high school days ay magkakaibigan na sina Mark, Melissa, Sabrina at Lowell. nang maka graduate ay nagtayo sila ng marketing. they developed special products. later on ay nakikilala na rin ang kalidad ng mga product nila kaya dumami na rin ang mga kumpanyang nagpapasok sa kanila ng mga exclusive designs ng kani-kanilang products. maganda ang teamwork nila. madalas din silang gumigimik na magkakasama. si Sab ang pinakapilya sa grupo at si Mark naman ang pinaka makulit kaya nagkakasundo sila. pero dito na nga kaya magtatapos ang magandang samahan? pinilit pa ring magtrabaho ni Sab. hindi niya papayagan ang sinuman sa mga kakilala na mahalata ang pagluluksa ng damdamin niya. habang tutok na tutok siya sa mga office works ay biglang tumunog ang cellphone niya. ayaw na sanang sagutin ni Sab pero ng makita niya ang name ni Mark naisip niya na hindi niya hahayaan ang lalaki para paghinalaan siya... [/b] "yes Mark?" "susunduin kita, after lunch" "Mark, i'm busy. dalawa na lang kami ni Lowell ang nandito habang on leave kayo, remember?" " i know but it won't take a lifetime. basta susunduin kita" [b]pagkasabi nun naputol na ang connection sa pagitan nila ng caller. npahugot ng malalim na hininga ang dalaga. pagpasok ni Sam sa loob ng unit nila ay madilim na madilim ang paligid. inisip niyang wala pa siguro ang kakambal. ngunit nagulat siya nang buksan ang ilaw at makitang nakaupo lang sa sofa si Sab.[/b] "oh, you're there! bakit hindi mo man lang binubuksan ang ilaw?" tumayo si Sab.."hinintay lang kita, magaling na kapatid" "are you mad at me???" "how dare you!" sabay sampal kay Sam. "bakit mo sinabi kay Mark?" nangilap ang mga mata ni Sam. "Sab, gusto lang naman kitang tulungan. ayokong nakikita kang depressed" "so, sa palagay mo ay tulong ang ginawa mo? pinahiya mo ko sa bestfriend ko!" "bakit ano bang sinabi niya?" "he's trying to console me. i told him i was just kidding you at hindi ko akalain na seseryosohin mo. why don't you mind your own business, huh?" napaluha si Sam. "i'm so sorry, i just want you to be happy" "so, am i happy now? you know it wasnt for you to say. ako lang ang may karapatan na magdesisyon para sa sarili ko. bakit ba lagi mo na lang pinakikialaman ang buhay ko huh?" "i thought..." "thats enough. i believe i convinced him" [b]kaagad na binuksan ni Sab ang kahong nakapatong sa center table. inilabas niya roon ang gown at inihagis kay Sam.[/b] "ikaw ang pumunta sa kasal nila" "Sab...where are you going?" "AWAY! magpapalipas ng sama ng loob. i'll be fine. just pretend to be me. and remember you must look very much okay. ayokong lumabas na kawawa, naiintindihan mo?" hindi na magawang tumanggi ni Sam, nagkamali siya ng akala. "saan ka pupunta at gaano katagal ka mawawala? mahinang tanong ni Sam "pipilitin kong makabalik kaagad. ayoko ng may makakaalam pa nito. ayokong pati ang iba ay pagtawanan ako. para ka kasing hindi nag iisip" hinawakan ni Sam ang braso ni Sab. " i realize how stupid i've been but i'm sorry. i really am" "i didnt say i couldnt forgive you but not now" [b]nanghihinang napaupo si Sam sa sofa habang nagtungo naman si Sab sa silid niya upang kunin ang gamit na inihanda niya sa pag alis. nang lumabas ito sa silid ay may iniabot siyang kahon kay Sam.[/b] "you'll be needing these" [b]mga accessories ni Sab ang laman ng box. at alam niyang tama ang kapatid, may mga bagay ngayon na kailangan nilang gamitin para ma extablish ang identity nila. noong bata pa sila medyo chubby si Sab ngunit nang nasa college na ay pumayat din gaya ni Sam. kung pagtatabihin ang dalaga sadyang napakahirap malaman kung sino si Sabrina o Samantha. maging ang mga magulang nila ay nalilito kaya nang magkaisip sila ay pinapili sila ng mga kulay na gusto nila. napagkasunduan ng dalawa na si Sam lang ang magsusuot ng emerald at si Sab rin lang ang magsusuot ng ruby. laging may suot na singsing ang dalawa para sa mabilisang identification. sa pagkakataong iyon iniwan ni Sab ang mga accessories niya kay Sam ngunit hindi niya kinuha ang sa kapatid. ilang araw lang naman siya mawawala at magpapalipas ng sama ng loob gaya nang sinabi niya sa kapatid. walang kamalay malay ang lahat na si Samantha at hindi si Sabrina ang dumalo sa araw ng kasal nina Mark at Melissa. Three days after ay bumalik na sa Pilipinas si Sab. [/b] "is everything okay?" tanong niya kay Sam "yeah, wala silang nahalata" [b]mabuti na lang may sariling negosyo si Sam as a fashion designer. hindi niya kailangang itali ang sarili sa office. sa panahong wala si Sab na iba ang pumapasok doon.[/b] "are you okay now?" lakas loob na tanong ni Sam huminga ng malalim si Sab..."yeah, i guess so" [b]totoong sa panahong nawala si Sab ay pinilit niyang makalimutan si Mark, dahil yon ang pinakatama sa palagay niya. desidido siyang tulungan ang sarili na makawala sa kabiguan. nguni habang nasa U.S. isang bagay ang nagawa niya na hanggang ngayon ay sumusundot sa kunsensiya niya. two weeks later. isang card at isang stem ng red rose ang inabutan ni Sab sa ibabaw ng table niya.[/b] "kanino galing to?" tanong niya sa secretary "ma'am may nag deliver niyan dito kanina" [b]nang lumabas ang secretary ay binuksan niya ang sobre. isa yong dinner invitation. pinapupunta siya sa cafe' ng isang hotel dahil may reservation daw doon ang sender na hindi naman nagpkilala. nag isip si Sab. bakit ba niya pauunlakan ang lalaking ni ayaw man lang magpakilala? sino ba siya sa palagay niya? pero iba ang kutob ni Sab. pinilit ni Sab na isantabi na muna ang tungkol sa invitation na yon at nag concentrate na lamang sa mga gawain niya sa office. ngunit hanggang sa umuwi siya ay hindi mawala wala sa isipan niya ang invitation na yon. kaagad na nag shower ang dalaga at nahiga sa kama. binuksan niya ang TV para manood ng news pero lumilipad ang isipan niya. sa inis ay itinuon ng dalaga ang control sa TV parai-off na. napasulyap siya sa wall clock. it's only six-thirty. seven PM ang nakalagay sa invitation at may time pa kung gugustuhin niya. ma late man siya nang mga ilang minutes, eh ano ngayon??? curiosity ang higit na umengganyo sa dalaga. papasok pa lang si Sab sa cafe' ay sinalubong na siay ng waiter. iginiya siya nito sa isang reserbadong table. inalis nito ang nakapatong na sign at tinanong ang dalaga kung ano ang nais nito.[/b] "hindi pa ba dumating ang mga nagpa reserve nito?" sabi niya sa waiter "good evening!" napalingon si Sab at halos mawalan ng kulay ang mukha niya..."YOU?!?" [b]ngumiti ang lalaki at naupo sa bakanteng chair. hindi muna nito sinagot ang tanong ng dalaga bagkus ay nag order sa waiter. pagkatapos ay hinarap ang natitigilang si Sab.[/b] "i'm glad you remember me" "what do you want?" tanong ni Sab habang nangingilap ang mga mata "hindi ka pala mahirap hanapin" nagsimula ng mawala ang pasensiya ni Sab. "please..." "i've been ther for bout two days and i did a little research about you. galing ka pala sa buena familia at may pagka maldita" biglang tumaas ang tingin ni Sab. kaagad iyong sinalubong ng binata. "what are you trying to do?" nagbaba ng tingin ang dalaga.."please, i don't like this kind of a game" "so, you used to play games?" "no. okay, ano ba tlaga ang kailangan mo sa akin?" Sab said in resignation. "kailangan ko pa bang ipaalala ang ginawa mo noon?" "i'm so sorry" "but i dont need your apology" "then what do you want from me?" "i need you. sasama ka sa akin sa U.S." "What?!?!?" Sab said sardonically. "sasama ka kung ayaw mo rin sirain ko rin ang buhay mo, believe me, i will be your worst nightmare" "anong gagawin ko dun?" "aalagaan mo ang mama ko tutal gustong gusto ka niya. after you left, nagkaroon siya ng mild stroke at under physical therapy" "i'm sorry but i can't do that! may trabaho ako dito" "yes you do, but only you can say no to the boss" nakagat ni Sab ang lower lip niya. halatang nag research na talaga tungkol sa kanya. "alright, gaano katagal?" "hanggang sa maka recover ang mama" "my goodness! kelan pa yon?" "nasa galing ng pangangalaga yon. tandaan mo to, Sabrina, kapag may nangyaring hindi maganda sa mama, hindi ko maipapangako kung mapapalampas ko yon" "i can't decide right now" "when?" "give me at least two days" "don't try to trick me, lady" "ano bang palagay mo, sinadya ko ang mga nangyari?" "it doesnt matter anymore. nagawa mo ng sirain ang buhay ko. ngayon, tulungan mo kong ayusin to. here's my number" [b] ininom lang ni Sab ang white wine at nagpaalam na sa binata. hindi na rin siya pinigil ni Mark...[/b]