[b]Chapter.o2[/b] Kinuha ni Shane ang basyo ng soda na naubos na niya bago pa man siya magsisigaw sa rooftop. Nilagay niya ito sa kanyang harapan at tinitigang mabuti. “Oh, ano’ng gagawin mo jan? ‘Yan na namn ang pagbubuntungan mo ng galit?” tanong ni Belinda sa kanya habang nag-u-unwrap ng lollipop na binili niya kani-kanina lang sa Students’ Canteen. “Yaaaaaah!!!” sigaw ni Shane at sinipa niya ang basyo ng soda nang sobrang hanep. Lumipad ito sa ere na para bang may kapa at lantad na brief. “Whooow... Kailan ka pa natuto niyan? Hindi ko aakalain makakapagpalipad ka ng isang soda can! Whoow! What a great discovery!” pang-aasar sa kanya ni Belinda. “Sshhhh... ayaw ko munang marinig iyang mga hirit mo, Belle. Tara na nga. Masyadong mahangin dito. Tsaka, pinapupunta pa ako ni Mrs. Valdez sa office niya,” “Shane, I was just trying to cheer you up. Andito pa naman--- uhm... andito pa naman ako diba? We are in this together. Hmmm. Sige, tara na. kaya ka siguro pinatawag kasi may play yata next month,” Belinda said. “Play?” “Yep, play. Shane naman. Para namang di ka pa sanay. For sure, pinatawag ka ni Mrs. Valdez para kunin ulit bilang actress sa play. Ugh.. since first year ka pang umaarte sa ibabaw ng stage tapos di mo na-sisense na may play na namang paparating sa iyong landas,” “Oh yea. It’s just wala pa akong ganang umarte. Belle, tingnan mo nga ako oh.. Ayokong umarte sa role ng ibang tao kung ganito and dispositon ko. Sobrang bigat pa ng feelings ko, Belle” “Ugh.. Heller. Next month pa yung play Ms. Ewan. Makakapagmove on kana mamaya lalo na kapag nilapitan ka na naman ni Carl. Makakalimutan mo lahat ng iyan sa sobrang tuwa at sobrang pagkabaliw jan kay Carl na sobrang gwapo, Carl na sobrang cute, Carl na basketball varsity, at Carl na smile pa lang, naninigas ka na. Kailan mo ba kasi ipagtatapat sa kanya ang feelings mo?” “Ssshh. Ano ka ba Belle? ‘Wag mo nga munang isingit si Carl ko. Nasisira pag-eemote dito, bruha.” “Carl mo? He’s not yours, noh... bago ka magsalita ng ganyan, magpaalam ka muna sa girlfriend niya,” “I don’t care about his girlfriend. Ugh, masama bang magpantasya? Hehe...” “Ayan, I really love to see you smile Shane. Yan ang Shane na kakilala ko. The Happy Shane.” [b][align=center]***[/align][/b] [b]PPLAAAAAAKK![/b] “Aray!” Napakamot sa ulo si Kyle nang bigla siyang tinamaan ng basyo ng soda can sa ulo. It seemed na galing iyon sa itaas ng Leibniz Bldg. Tumingala si Kyle. [i]Nope... Umuulan yata ng soda can[/i]. He thought to himself. “Darn. Minamalas yata ako ngayon,” Kyle whispered to himself while on his way to Mr. Valentin’s office. Wala siyang kamalay-malay na dala-dala pa rin niya ang cute na soda can. Not until he was in front of Mr. Valentin’s office. Iiwan na niya sana ito sa harap ng pintuan ng opisina but he thought that he doesn’t want to get into another trouble with Mr. Valentin dahil sa pagkakalat ng basura sa harap ng kanyang opisina kaya, he put it inside his bag. His empty bag. His useless bag. And he opened the door...

Last edited by HAHEHIHOHU (2010-04-08 00:38:43)