[align=center][b]Chapter 006.2[/b][/align] "May gusto ka ba kay Renz, Mia?" he repeated. Tinitigan niya ako sa mga mata, and I think I can't lie to him anymore. "Kasi, Adrian—" I trailed off kasi biglang, "Adrian! Start na daw yung meeting!" Yhen, the student council secretary called. Hay salamat, thanks Yhen aa. "O sige.. Ahm Mia, mamaya na lang." he smiled and waved good bye. Ako naman bumalik na sa field. Hay, muntikan na yung kanina aa. [hr] Inaayos ko yung mga gamit ko since uwian na. Bukas, b-day na ni Adrian and hindi na ako makapag-hintay ibigay yung regalo niya. Hay~ "O sige, Mia, mauna na kami aa?" Sam said. Tumango ako and waved good bye at them. Nang matapos na ako mag-ayos ng gamit, pumunta muna ako ng CR at pagka-labas ko, nagulat ako sa nakasalubong ko. Si Renz. "Renz, anong ginagawa mo dito?" I asked, gulat na gulat pa rin. He smirked. "Sabay na tayong umuwi?" Napaisip ako and ayaw nang maging pakipot. "Oo na nga." Pumunta na kami sa train station and laking gulat ko na nandoon pala si Adrian.. and I think he is waiting for me. "Adrian.." I called. Napalingon si Adrian at nakangiti, pero yung ngiti niya slowly faded. "Bakit nandito si Renz?" he asks. Naman, this thing again. "Diba nga iisang tren lang kami, nagkataon lang na nagkasabay kami papunta dito ngayon." "Ahh.." sabi lang ni Adrian. "Eh ikaw, Adrian, bakit nandito ka?" Kasi, pag-uuwi si Adrian, naglalakad lang siya pauwi. Ewan ko nga bakit niya natiis yun ee. "Pupunta sana ako sa inyo ngayon, pero nagbago na ang isip ko. Sige, bye na lang ah." he said at tumakbo paalis, and he turned, nag-good bye with a smile. Tapos umalis na siya. Adrian.. parang may nakikita akong kalungkutan sa kanya. "Halika na?" Renz asked. I nodded and we went inside the train. [hr] Sa wakas, birthday na ni Adrian! Dinala ko na yung regalo ko para sa kanya and pumunta na ng school. Sa uwian ko na lang ibibigay. Pagka-punta ko sa desk ko, may na-receive akong letter. Break time nun, and binuksan ko yung papel and nagulat sa nakasulat. [i]Hello, I'm your secret admirer. Please meet with me at the rooftop at lunch break.[/i] Nagulat talaga ako sa nakita ko.. meron akong secret admirer?! Ni hindi nga ako cute or what. Pero.. I woder who it is.. si Renz kaya? Ay nako Mia, ilusyunada ka, hindi naman pupwede yun. Never ka niyang magugustuhan, kasi hindi ka naman maganda. Hay. Na-daydream lang ako sa klase at nagulat nang tumunog na ang bell. Ibig-sabihin, lunch time na. Hay, puntahan ko na nga. Curious kasi ako kung sino yun eh, haha. "Sam, hindi muna ako sasabay sa inyo mag-lunch ha. May gagawin pa ako. Pakisabi din kay Tammy, thanks!" binilisan ko ang pag-akyat papuntang rooftop. Kasi naman, baka magtanong pa sila Sam, mabuti na yung iwan ko na lang muna sila doon. At, sa wakas naabot ko na. Bago buksan ang pinto, kinakabahan ako. Sino kaya siya? Hay Mia. Kung magco-confess man siya, kaylangan kong tanggihan kung sino man siya. Pagkapasok ko, humangin and there's a guy there. Nakatalikod siya. Pero, kahit back view niya pa lang iyon, I know who it is. And I never expected that he's the secret admirer. I should feel happy since gusto niya ako, but I'm feeling sad. He turned, and said, "Mia, andito ka na pala." It was Adrian. [hr] [b]Author's Note:[/b] I'll make it school system of Japan na po. Since Japanese has 6 elementary, 3 middle school and 3 high schools, Mia and the others are currently 2nd year HS. Japanese people start second year usually at ages 16-17, and Adrian just turned 17. For the other characters, Renz and Sam are also 17, while Mia and Tammy are 16. Thanks :-J

Last edited by oniongurl (2010-06-04 07:58:50)