Bullet-11
[b]Richard's POV[/b]
I and [b]Martin [/b] are trained agents from the company known as "RUIN".
Though we are spies, we manage to live an ordinary life, to study and to make friends.
As of now, we need to guard Jack Montez.
I don't know why, but the company ask us to do the job.
I forgot to say that my currently parents owns this company and that makes me the successor.
It's not only my duty thus, it is my [i]RESPONSIBILITY[/i].
I saw a hole sa pader kung saan malapit si Jack Montez.
Let's say that I'm curious about it.
I have this haunch na may masamang mangyayari, and...
[b]I AM RIGHT.[/b]
I saw someone behind that wall.
I'd call Martin's attention, saka namin pinagbabaril yung taong 'yon.
Hindi ako pwedeng magkamali..
May gustong [b]PUMATAY[/b] kay Jack Montez.
Hindi ko marecognize yung face noong assacinator pero she's a girl wearing a half mask.
[b]BANG![/b]
With that, Jack fell on the floor. He has a gunshot located directly on his heart.
He is [i]DEAD[/i].
Kailangan naming mahabol yung assacinator.
"MARTIN!" I called him, sabay takbo sa hallway.
That girl is too fast. I guess, she is well trained. Nag-isip akong mabuti kung saan ang best na escape route para sa kanya.
Something pop-out of my mind.
"SA ROOFTOP!"
Tumakbo kami ni Martin papunta doon at..
Nakita ko yung girl.
"Stop!" I shouted.
Nakatutok yung baril namin sa kanya.
I guess, she never expected us to be there.
She is surprised.
She's has a big sniper rifle at her back while holding a pistol at her right hand which is also pointed at us.
"Sumuko ka na! Wala ka nang magagawa!" Martin shouted.
[b]WANG! WANG! WANG![/b]
Sa wakas, darating na ang mga pulis. Mahuhuli na namin siya.
[b]BANG![/b]
"Arghh!"
She just shot Martin's right leg.
I'm focused now at Martin. I didn't mind that girl anymore and now, she's escaping.
"Richard! Huwag mo siyang patakasin. Kaya ko ang sarili ko. Takbo na!" Martin said.
"I'll be right back!" I said.
Tumakbo na ako, at sinundan yung girl.
I run and run until I arrived at the rooftop.
She was standing at the edge.Pero hindi na nakatutok sa akin yung baril nya.
I pointed my gun at her habang lumalakad papunta sa kanya.
"Sino ka ba? Bakit mo pinatay si Jack Montez?!!" I shouted.
"It's none of your business." She said.
Iniinis talaga ako nang babaeng ito.
"Just surrender! You're surrounded!"
"And who told you that? *sigh* You know, .. You're just wasting my time... Bye, sweetheart."
She [b]SMILED[/b].
That SMILE! I know I've seen it before... Long time ago... When I was a kid.. But now, ...
I CAN'T EVEN REMEMBER.
She throw something.. And it's..
[b]TEAR GAS[/b]
I get my handkerchief and cover my mouth. The police are now at my back. When I open my eyes...
SHE'S GONE.
I'm really pissed off! Hindi ko man lang siya nahuli. Parang no match ako sa kanya.
I'm a BOY and she's a GIRL, yun pa ang masama doon...
[i](morning)[/i]
[b]KRIING! KRIING![/b]
*yawns*
"5 minutes pa.."
But the alarm clock won't stop.I ended up stretching my arms, fixing the bed, eating breakfast, taking a bath and checking my phone.
[u]105 messages[/u]
1 message from Mom + 1 message from Martin + 1 message from Pia + 102 messages from other girls = 105
[b]Message from Mom:[/b]
[i]Son, I'm glad that you're not hurt from what happened yesterday. I know that this job is hard for you but I know that you'll get use to it. Take Care. I love you.
-MOM-[/i]
[b]Message from Pia: [/b]
[i]Richard, I'm very very sorry. I had to go to Canada because my father had an accident. And that means, hindi ako makaka-atend sa performance natin. Hope you'll understand.[/i]
[b]Message from Martin:[/b]
[i]Dude, ang sakit nang paa ko. Alam mo naman yung ngyari kagabi, di ba? Hindi na ako makaka-atend sa performance natin. Sabi sa akin ni Pia, hindi rin siya makakapunta. Edi, solo ka ngayun? Bwahaha. Yan kasi. Gudluck Dude.[/i]
"What about now?"
*sigh*
Anu ba yan. Binigyan pa ako nang mga ito ng panibagong problema.
Makapasok na nga lang.
[b][sa school][/b]
As usual, andami na namang fans sa gate...
Kailangang tumakbo...
I ran at the corridor..
Nang biglang...
[b]BHAMM![/b]
"Aray ko."
Tinignan ko kung sino yung nakabangga ko and it's....
[b]RAINE[/b]
"I'm very sorry." I said.
Sabi ko na nga ba, kapag may problema... may lumalabas na pampaganda ng araw.
"Umagang-umaga tumatakbo ka, huh. Saan ang marathon natin?Hehe." She said.
Napatingin siya sa likuran ko.
"Ahh. Mga fans mo nanaman. Tsk. Tsk." She said sabay iling.
"Saan mga fans mo?" I asked.
"Hmmm,Yun mga yun ba? Natakbuhan ko na, kanina pa."
"Edi kumonti ung mga fans mo kasi wala ngayon si Martin?"
Nagbago yung mukha niya, lumungkot na parang ewan.
Pero ang kyut niya pa rin.
"Ang kyut mo pa rin kahit nakasimangot." dugtong ko.
"Huh? Ano yun, joke? By the way, rinig ko solo ka raw mamaya kasi wala si Pia at Martin. Tama ba ako?"
"Yeah?" saka ako sumimangot.
"Cute ka rin naman kahit nakasimangot ahh.."
"Matagal na!"
"Yabang mo talaga."
"Hoy! Mga love birds, ang aga-aga pa nagliligawan na kayo?!" biglang sulpot ni Sir Marco.
"Sir, nakakagulat ka naman." Raine said.
"Ay! Oo nga pala! Simula na nung performance niyo sa Music. Punta na kayo sa Auditorium. Bye!" Sir said.
At nawalang parang bula.
Naisip ko nanaman ang solo kong performance.
Arghh! Nakakahiya.
"Hey, mukha mo. Hahaha. Tara, punta na tayo sa auditorium." Raine said.
Naglakad na kami papunta doon.
[b][sa auditorium.][/b]
Busy si Sir Marco kasi maraming manonood sa performance namin.
Pinagkalat pa niyang magsosolo ako kaya mas madaming manunuod ngayon.
Nakakainis.
Ano ba talaga ang nasa utak ni Sir? Tapos ngayon naman kinakausap niya si Raine.
Mukha talagang may binabalak.
By the way, ang ganda ng ayos ng auditorium ngayon.
Kumpleto sa lahat ng instruments, ang laki ng spotlight.
Puno na ng tao dito.
Lumilipas ang oras, marami nang natapos at ang gagaling nila.
Ako lang yata talaga ang magsosolo, violin pa ang gagamitin ko.
"Our next performer is Mr. Richard Villacarlo!" anounce ni Sir.
[b]RICHARD![/b] RICHARD! [i]RICHARD![/i]
Ayan nanaman yung mga fans ko. Naghiyawan na silang lahat.
I walk at the center of the stage, may piano sa gilid ko.
Kinakabahan ako.
Tumahimik ang lahat.
Nakaposition na ako hawak hawak ang violin ko, when suddenly...
I heard [b]FOOTSTEPS[/b]..
Raine is walking towards me.
She [b]SMILED.[/b]
Umupo siya sa upuan ng piano.
She opened the case and put the music sheet.
She look at me and say...
[i][b]"LET'S START."[/b][/i]
[spoiler]sori po kung mxdong magulo ang stori. hehe. tnx po sa pagbabasa!

[/spoiler]
Last edited by NoOneKnows (2010-12-10 22:46:18)