Re: [b][align=center]Absolute love
by gossipgirl03[/align][/b]
[align=center][b]
The Author[/b]
[/align]
[quote]I'm Tanya. 12 years old lang! :D I'm living in the Philippines. Currently studying in Cavit
.,Chapter VII [ Part TWO ]
"Yes, Hannah. Sama ka ha?" I talked to Hannah through phone. Mag susukat daw ako ng sapatos. The lucky thing is, hindi na ako mag susuot ng gown!! Yehey!!
"Oh sure. Kaw pa, bestfriend kita e. So? Anong balita?"
"Well, wala masyadong maganda. Ha ha."
"You mean?"
"Well, I'm getting confused over some things." I explained.
"And that concerns?"
Natahimik ako.
"Your not-so-real brothers?"
Wow. Galing ni Hannah.
"Umm.."
"Sabi ko na e."
"Anong sabi mo?"
"It's really impossible na hindi mo malaman ang totoong nararamdaman ng brothers mo."
"Alam ko naman ah. They love me."
"As?"
"As.. As a sibling!"
Natawa si Hannah. I heard her.
"Magpatingin ka nga sa doktor. Baka nabulok na utak mo."
"Sama mo!"
"E totoo naman e. - Oh shoot. Tinatawag na ako ng aking mother. Bye! Maya na lang!"
Binaba na niya yung phone at binaba ko na rin.
"Ang gulo gulo naman ng mundong 'to o."
Maya, maya. May kumatok sa pintuan ng kuwarto ko.
"Bukas yan." I mumbled.
Pumasok si Kurt. Tumayo ako from bed.
"Kurt.." He sat down on my study table.
"What can I do for you?" I asked. He looked at me with cold eyes.
"Do you have a relationship with Darren?" WHAT?
"No! B-Bakit mo naman naisip yun..?"
"Kasi nakita ko kaninang nakadapa kayo sa carpet at halos magdikit na mga labi niyo?"
I blushed.
"No.. We were just playing. It's impossible. We're all siblings. Magkakapatid tayo kaya di pwede yun."
"But like Darren said, you're not a real member of the family. Kindly consider that."
"Ayaw niyo ba ni Darren na maging kapatid ako? Gusto niyo na bang umalis ako dito..?"
Yung ang nafi feel ko e. Parang ayaw nila akong mag stay..
"Hindi, hindi ganun ang gusto kong iparating.. Lianne."
"Then what?" I asked.
"You could stay. But not as a De la Cruz."
"Ano? Mag kakatulong ako?"
"Hindi."
"Ano? I can't understand."
Huminga nang malalim si Kurt.
"Maybe it's really not the perfect time."
"Then when? I can't understand what you want to imply." I protested.
"Forget it. Lianne, forget it. - I'll see you around. Bye."
Umalis na siya ng kuwarto 'ko.
"WAAAHHHH..." I groaned.
Wala akong maget. Grabe, pasensya na kung medyo mahina utak 'ko. I can't help it. I really can't understand!
--..--..--..--..--..
Matinding preparations ang pinahanda ni Mommy. We never talked about it, what happened. Wala na. Burado na yun sa history.
Bukas na yung party. Sa garden na lang namin gaganapin, at least, pag gusto ko nang magpalit ng damit, makakapagpalit ako. Besides, malaki naman dun e. And I wished to Mom na yung 'close' lang namin yung pwedeng pumunta, dati kasi yung mga dadaan pinapasok pa. Hindi naman namin kilala.
"What do you think?" tinanong ko si Hannah nung nasa kuwarto kami. Sinusukat ko ulit yung damit.
"It looks great."
"Thank you Hannah."
"Hoy, sabi ko yung damit. Hindi ikaw."
Inirapan ko siya.
"JOKE...."
"Asus. Kaw talaga."
"So? Anong feeling? You're turning 16. Finally."
"Yep. Yep. Yep."
"Di ba sabi mo dati, pag 16 ka na, mag hahanap ka na ng lover?"
"Yep. Yep. Yep. Paano mo nalaman?"
"Sinabi mo samin ni Darren yun eh."
"Pati kay Darren?"
"Yhup."
OH.
"Ah okay."
"So you feel great?"
"Naman. Ewan ko ba, parang bukas ang magiging pinaka wonderful na party ko sa buong buhay ko."
[b]Ewan ko nga e, pero parang bukas, may mangyayari di ko inaasahan.[/b]