[quote][align=center]I don't know kung may magbabasa nito pero feel ko lang na gumawa ulit ng taglish love story. Hindi ko alam kung panu ko sisimulan. Medyo focused kasi ako sa story ko sa English Li
You are viewing a post by eclipse_twins. View all 397 posts in [quote][align=center]I don't know kung may magbabasa nito pero feel ko lang na gumawa ulit ng taglish love story. Hindi ko alam kung panu ko sisimulan. Medyo focused kasi ako sa story ko sa English Li.
2008-10-30 03:34:11
- eclipse_twins
- » FTalkAddict
553
0
1969-12-31
Re: [quote][align=center]I don't know kung may magbabasa nito pero feel ko lang na gumawa ulit ng taglish love story. Hindi ko alam kung panu ko sisimulan. Medyo focused kasi ako sa story ko sa English Li
[quote][align=center]@ aprilcutie09: tnx. i hope u enjoi my next upd8s, including this one
@ gail0418: e2 n nxt chappie. welcome to this thread. try interacting with the other readers here. mababait nman cla eh. db guys? hehe
@ princesa30: well, alm m nman aq. mrming naiicp n ka-ek-ekan. nlagyan q lng xa ng twist kya mgpnsan cla
@ xxgirlnextdoorxx: ahehe. tnx. i had jax started reading ur story eh. mganda rn kya xa
@ rocel: tlga? edi compatible pla kau. nice. nice. haha
--this would only be part 1 of chapter 12. i know it's long pero bsta. gs2 q part 1 lng muna eh. haha. enjoi! i'll try 2 update later pg my tym pa. inaaus q p xe ung script nmin for "much ado about nothing" play. itx our project slash contest for english. wish us luck 
--[/align][/quote]
[u][i][b]CHAPTER 12
~Part 1~[/b][/i]
[/u]
“Selos mo mukha mo. Ikaw ba ‘yung tipong kaselos-selos?”
“Oo naman noh. Sus. ‘Kita mo naman, first day ko pa lang ang dami nang naghabol sa’kin tapos makikita niyang boyfriend mo, kasama mo ‘yung habuling new student. Maski kung ako ‘yun, baka magselos ako.”
“Tigilan mo nga ako. Hindi ko siya boyfriend at lalong hindi kita type kaya hindi siya dapat magselos.”
Hanggang sa pagdating namin ni Nathan sa bahay, nagaasaran pa rin kami.
“Ay, wala pala si Nanay Carmen,” sabi ni Nathan.
Si Nanay Carmen ‘yung kasambahay namin. Nanay na ang tawag namin sa kanya kasi simula pa bata sina Dad tsaka ‘yung mama ni Nathan, siya na ang nagaalaga sa kanila. Eto, hanggang sa’min ni Nathan, siya pa rin ‘yung tumutulong sa’min.
“Ah oo. Since nasa business trip si Dad, napag-isipan ni Mom magbakasyon, sinama rin niya si Nanay Carmen para naman daw makapagpahinga siya.”
“So tayong dalawa lang dito?”
“Yup, bakit?” tanong ko habang nagsisimula na magprepare ng iluluto.
“Hindi ka ba natatakot sa kung anong gagawin ko sa’yo Steph?” nakangiting sabi ni Nathan.
“Ayusin mo buhay mo ah. Baka gusto mong magutom d’yan. Di kita pakainin eh!”
“Okay, okay. I surrender. Eto, white flag oh! Surrender na, Lola.”
“Shoo, maligo ka na nga lang, amoy pawis ka na. Ang baho mo!”
“Whoo, pinapaligo mo lang ako kasi gusto mo ako silipan eh, aminin mo na!”
“Ahaha, kapal ng mukha mo noh. Sige na, magshower ka na tapos bumili ka ng vanilla ice cream para sa brownies.”
“Ako bibili pero libre mo?”
“Oo na, sige na. Layas d’yan, ang kulit mo eh.”
Ganito talaga kami kagulo niyan. Ewan ko. Nagulat nga rin ako eh. Kasi naman ang tagal niya sa Singapore tapos ‘pag umuwi siya every other year lang. Less than a week pa ‘yun, kaya hindi ko expected na magiging ganito kami ka-bonded for a short period of time.
Time check: fifteen minutes pass seven. Ten minutes na sa CR si Nathan. Ang tagal naman niya. Tinapos ko na ‘yung niluluto ko tapos sinimulan ‘yung brownies. Buti na lang may batter na akong naka-prepare. 7:25PM, lumabas na si Nathan ng CR. Naka-shorts naman siya pero wala pang T-shirt.
“Hmm, ayos ah. Tinupad mo talaga ‘yung brownies.”
“Oo naman, at ikaw na feeling macho d’yan na walang T-shirt, kumuha ka na ng damit mo at bumili ka na ng ice cream.”
“Opo Lola…”
Sumunod naman talaga siya. Binigyan ko si Nathan ng pera tapos umalis na siya. Haist, maybe being with my cousin isn’t that bad after all. Medyo bantay-sarado nga ako sa kanya pero okay lang. Good girl naman ako sa school eh and it’s not as if kailangan niya akong bantayan sa lalaki. Wala naman akong manliligaw eh. Hehe
I started setting the table para pagdating ni pinsan, kakain na kami. Gutom na rin ako noh. When I was almost finished with what I was doing, the doorbell rang. I ran to the door after it rang twice.
“Ui, napadaan ka bigla?”
“Yeah. Uhmm, nand’yan ba si Nathan?”
“Wala eh. May binili lang, pasok ka na. Babalik na rin ‘yun”
“Mag-isa ka lang?”
“Yup, wala si Nanay Carmen eh.”
“Sure ka pinapapasok mo ako?”
[i]Duh. I trust you naman noh, why wouldn’t I let you in? It’s not as if you would do something to me, will you?[/i]
--[/align][/quote]
[u][i][b]CHAPTER 12
~Part 1~[/b][/i]
[/u]
“Selos mo mukha mo. Ikaw ba ‘yung tipong kaselos-selos?”
“Oo naman noh. Sus. ‘Kita mo naman, first day ko pa lang ang dami nang naghabol sa’kin tapos makikita niyang boyfriend mo, kasama mo ‘yung habuling new student. Maski kung ako ‘yun, baka magselos ako.”
“Tigilan mo nga ako. Hindi ko siya boyfriend at lalong hindi kita type kaya hindi siya dapat magselos.”
Hanggang sa pagdating namin ni Nathan sa bahay, nagaasaran pa rin kami.
“Ay, wala pala si Nanay Carmen,” sabi ni Nathan.
Si Nanay Carmen ‘yung kasambahay namin. Nanay na ang tawag namin sa kanya kasi simula pa bata sina Dad tsaka ‘yung mama ni Nathan, siya na ang nagaalaga sa kanila. Eto, hanggang sa’min ni Nathan, siya pa rin ‘yung tumutulong sa’min.
“Ah oo. Since nasa business trip si Dad, napag-isipan ni Mom magbakasyon, sinama rin niya si Nanay Carmen para naman daw makapagpahinga siya.”
“So tayong dalawa lang dito?”
“Yup, bakit?” tanong ko habang nagsisimula na magprepare ng iluluto.
“Hindi ka ba natatakot sa kung anong gagawin ko sa’yo Steph?” nakangiting sabi ni Nathan.
“Ayusin mo buhay mo ah. Baka gusto mong magutom d’yan. Di kita pakainin eh!”
“Okay, okay. I surrender. Eto, white flag oh! Surrender na, Lola.”
“Shoo, maligo ka na nga lang, amoy pawis ka na. Ang baho mo!”
“Whoo, pinapaligo mo lang ako kasi gusto mo ako silipan eh, aminin mo na!”
“Ahaha, kapal ng mukha mo noh. Sige na, magshower ka na tapos bumili ka ng vanilla ice cream para sa brownies.”
“Ako bibili pero libre mo?”
“Oo na, sige na. Layas d’yan, ang kulit mo eh.”
Ganito talaga kami kagulo niyan. Ewan ko. Nagulat nga rin ako eh. Kasi naman ang tagal niya sa Singapore tapos ‘pag umuwi siya every other year lang. Less than a week pa ‘yun, kaya hindi ko expected na magiging ganito kami ka-bonded for a short period of time.
Time check: fifteen minutes pass seven. Ten minutes na sa CR si Nathan. Ang tagal naman niya. Tinapos ko na ‘yung niluluto ko tapos sinimulan ‘yung brownies. Buti na lang may batter na akong naka-prepare. 7:25PM, lumabas na si Nathan ng CR. Naka-shorts naman siya pero wala pang T-shirt.
“Hmm, ayos ah. Tinupad mo talaga ‘yung brownies.”
“Oo naman, at ikaw na feeling macho d’yan na walang T-shirt, kumuha ka na ng damit mo at bumili ka na ng ice cream.”
“Opo Lola…”
Sumunod naman talaga siya. Binigyan ko si Nathan ng pera tapos umalis na siya. Haist, maybe being with my cousin isn’t that bad after all. Medyo bantay-sarado nga ako sa kanya pero okay lang. Good girl naman ako sa school eh and it’s not as if kailangan niya akong bantayan sa lalaki. Wala naman akong manliligaw eh. Hehe
I started setting the table para pagdating ni pinsan, kakain na kami. Gutom na rin ako noh. When I was almost finished with what I was doing, the doorbell rang. I ran to the door after it rang twice.
“Ui, napadaan ka bigla?”
“Yeah. Uhmm, nand’yan ba si Nathan?”
“Wala eh. May binili lang, pasok ka na. Babalik na rin ‘yun”
“Mag-isa ka lang?”
“Yup, wala si Nanay Carmen eh.”
“Sure ka pinapapasok mo ako?”
[i]Duh. I trust you naman noh, why wouldn’t I let you in? It’s not as if you would do something to me, will you?[/i]
Last edited by eclipse_twins (2008-10-30 03:36:39)
 |