Kai's POV ..then leave me alone. Parang nanigas ako sa sinabi niya. Ni hindi ako nakagalaw sa kinatatayuan ko nang sinabi niya yun. Leave her alone?! Is she kidding me? After all nang mga pinasok ko? Pababayaan ko nalang siyang makitungo ng mag-isa dun sa mga taong walang alam sa mga nangyayari?! "Hindi. Ayoko." I saw anger in her eyes. Halatang nasasaktan siya at nagagalit. Pero pinipigilan niya ito. "Ano kaba? Para to sa iyo, sa akin at sa kaibigan ko. Kung gusto mong maging maligaya ako, leave me alone." "What's the point? What's the point of leaving you alone Diane?" I asked. Tama naman diba? Nag-umpisa na eh. Ano pang punto na dapat ko siyang layuan, diba? I've been in that situation for almost two months habang kami ni Alexa. And, when she said she loves me, pakiramdam ko, yun na yung pinakamasayang araw ko. And bakit ganito na naman ngayon? "I don't want our friendship to mess up! Do you get me? She's my bestfriend.. since God knows when.. and.. I just.. i just don't wanna lose her." she said crying. No, hindi ko gustong papiliin siya saming dalawa ng bestfriend niya. I know what she feels. And i don't wanna act like a jerk here. "Okay.." I said softly and hugged her. "If that's what you want.." Niyakap ko siya na parang di ko siya kayang mawala. Magtitiis ako, Diane. Magtitiis ako para sa iyo. Para sating dalawa. "I just want you to know na hindi magbabago ang nararamdaman ko ngayon para sa iyo kahit kailan." She looked up to me and smiled. I wiped her tears and smiled too. "Aja?" "Aja!" she laughed. Hinatid ko siya sa sakayan ng jeep. She waved at umalis narin ako para sumakay din sa jeep sa kabilang kanto. Nakita ko si Alexa na nasa Mcdonalds kumakain ng mag-isa. She looked so lost. Kaya naman nilapitan ko siya. Honestly, I really wanna talk to her about the things happening. Gusto kong sabihin sa kanya na walang kasalanan si Diane. Ako ang dapat sisihin dito. But then, I can't help feeling sorry for her. Lumapit ako.. [i]"Sira na.."[/i]