2008-01-11 08:59:34

*kim-a-holic
» FTalkGeek
FTalk Level: zero
1303
0
1969-12-31

Re: [align=center][b]UNDER THE RAIN[/b] [i]Story by © Kim[/i] [img]http://img220.imageshack.us/img220/3638/copylovest4.jpg[/img] [b]Started: [/b][i]November 27, 2006[/i] [b]Completed: [/b][i]March 22, 2

UPDATED. This update is a long one. If you're tired of reading, you may stop. It's actually okay with me. :retard: __________________________________________________________________________ I beg your pardon? :O Did I hear what Mom just said right? Oh no! :o Bigla akong napatingin kay Kai like asking him, 'what the hell is she talking about?' He just smiled and parang dun ko naisip na baka napagplanuhan na ito nilang dalawa. Oh kill me! I'd rather be dead than meet his family. "And uh, don't say no." Mom said and she smiled. Napakunot nalang ako ng kilay at napatahimik. Hala, kaloka to. Imagine, I'll spent my dinner at their house tomorrow? I mean, ayos lang ang kumain. Pero with that, kelangan ko ring makipag-interact sa family niya. Omo, nakakatakot na talaga ito. Ayoooookkkoooo! "Okay, let's eat." Mom said after the prayer and we ate. Bigla na naman akong napatigil at napatingin sa spoon ko. Ano meron dito? Bigla ring napatigil si Kai at napatingin sa sinubo niyang spoon. He just smiled and went on eating. Wow. How could he do that? I mean, to be honest, super yuck ng food na niluto ni Mama. Parang ang super maalat na may halong katamisan na parang bitter. Hindi ko maexplain. "Uhm.. ma?" Finally, mukang magkakaroon ng lakas si Biboy ah. "Yeah?" "Try eating the food you cooked." He said and smiled. Napatingin naman si Mama saming tatlo. "Ugh. Okay, I think I'd better call Pizza Hut." She said. "Agree?" Nag-alangan pa kaming sumagot pero syempre, we have to answer. "Yeee...ah." I said and grinned at her. Ganun din yung ginawa ni Kai and ni Biboy. So ayun nga, Mom ran to the phone again and told us to wait nalang daw for a little more. Nagbihis naman muna ako ng pambahay. Then we went outside, dun sa likod ng bahay kung nasan yung outside veranda ng bahay. We sat at the swing and I asked Kai about what Mom said kanina. "Plano niyo na yun no?" "Hindi ah." he grinned. Hinampas ko naman siya ng mahina and I smiled. "Sige, sige, lokohin mo pa ako." Sabi ko and pouted. "Eto naman. Well, actually, di mo ba alam na magkakilala si Mama and si Mommy ko?" he said seriously. "Ha-ha! That's funny." Sarcasm noted. "Di ka naniniwala ano? Really. They've been college friends daw. Sabi ni Mommy sakin, naging classmate niya daw sa P.E ang mommy mo." "As in sa Ateneo?" I asked habang nakataas ang isang kilay. "Yeah." He said seriously naman. "Ahhh, ganun ba?" Silence. "Eh pero teka, pano iyan bukas?" "Just go with me." He smiled. "Everything's gonna be fine." "Pero-" "Ayos lang naman si Mommy. In fact, she's kind of excited to see you. Nakwento ko na kasi sa kanya ang mga nangyari. And yun nga, magkakilala sila ni Mama mo kaya mas naging excited siya." "It's not that." Napakagat ako ng labi at napayuko. "Uhmm, if you're worrying about what they will say to you, no problem. They'll like you as much as I do." He said again smiling. I know Kai's just trying to make me feel better. Pero hindi ko alam kung bakit nininerbyos talaga ako. It's as if natatakot nga talaga sa mga pwede nilang masabi tungkol sa akin. "Ayos ba?" "Uhm." Napatango nalang ako at napangiti sa kanya. "Buti naman." He smiled again. Friday -- Day of DOOM for ME. Ayokong bumangon. Ayokong bumangon. May sakit ako. May sakit ako. Masakit ang ulo ko. Kaya di ako pupunta ng school. Masakit ang ulo ko. Masakit ang ulo ko. Ayokong pumunta ng school. Ayokong pumunta sa bahay nila. "Ate gising na! Malilate ka na sa school." Sabi ni Biboy sakin. "Sjdskjsdkajdjdka..ayoko...skdjsdkjskdsoee." "Anong Sjdskjsdkajdjdka? Earth language please." "Ayokong.. pumasok, gets?" "Oh come on!" bigla siyang tumakbo sa ibaba and I heard my Mom knocking on my door. Yey! Si Mama na talaga ang umakyat sa kwarto ko. Oh great Biboy dearie. "Anong drama na naman yan Dice?" "Maaa.. masakit ang ulo ko." I said and closed my eyes. "Tse! Wag mo nga akong dramahan ng ganyan. Bangon na." Sabi niya and kinuha niya ang kumot sa katawan ko and kinaladkad, mind it, kinaladkad papuntang bathrooom. Oh great. May takas pa ba ako? Kaya ayun, without any choice, I turned the faucet on and super lamig ng tubig. Haayyss, mukhang haharap nga talaga ako ngayon sa Mommy at sa pamilya niya. Oh great. Nang dumating ako sa school, I saw him leaning sa gilid ng gate and smiled when he saw me na dumating. "Ma, baka magab-" "I know. Take your time down there. Be polite. Act smart and witty. Tsaka wag mawawalan ng poise." Sabi nia and kissed me. "Ingat ha?" Then she drove away. Ooookaay? I don't get it. Maloloka na ako. "Hey, ready ka na mamaya? Namumuti ka ah?" He said then laughed. "Ha-ha. Aiiissh. Pede sa susunod nalang? Masakit ang ulo ko e." "Come on, ayos lang yan no. No worries. They'll like you." Huminga nalang ako ng malalim and dumiretso sa class ko. Whole morning di ko siya pinapansin pero ayun, tabi parin saken ng tabi. Super tanong naman yung mga friends ko kung anong meron saming dalawa, baka may LQ daw. Hayyy nako no. Kakaloka talaga ito. Nung hapon na, uwi na sana kaagad ako para di ako makapunta sa bahay nila, pero nung paglabas ko, bigla ko naman siyang nakita sa labas ng gate. Aiissh, eh yun pala hinihintay ako. "A-akala ko mamaya pa uwian niyo?" "Economics. Tinatamad ang teacher. Dismiss kami ng mas maaga. Lagi naman eh. Tsaka alam kong tatakas ka." He winked and smiled. "Tara." He grabbed my hand and ayun nga, I have no choice but to go with him - whether I like it or not. Hinga ako ng hinga ng malalim every second siguro. Tense na tense talaga ako e. Sobrang nakakanerbyos. Pano pala kung di ako nila magustuhan? Pano pala kung.. aiiish, nakakanerbyos talaga. "Lopez lang!" sigaw niya and huminto naman yung jeep. Naglakad nalang kaagad kami papasok sa village at papunta sa bahay nila since malapit lang naman daw. Whole ride sa jeep at sa paglalakad, never niyang binitiwan ang kamay ko. Ayee, kilig na naman ako. Ahihihi. Then he stopped sa malaking puti na bahay. And when I say malaki -- malaki talaga. Yung parang pang-artista. Parang maids' quarters lang yung bahay namin compare sa kanila ah. Haneeep. Hindi ko alam na ganito sila kayaman. "A-a-ang yaman niyo." :o "Hindi ah." sabi niya at napakamot sa ulo. "Tara, pasok tayo." He rang the doorbell and biglang nag-open yung gate. Waw, automatic? $__________$ When we got in their house, mas napanganga ako. Super ganda talaga. Pang Marimar yung dating ng bahay. Drug lord ba Daddy ni Kai? XD "Mom, andito na kami!" he called out. May bumaba naman kaagad sa stairs na mukhang donya. And guess who? His mom. Shoot. Ano ba itong napasukan ko? O_______O "Oh hi Diane." She said and kissed me on the cheeks. "Good afternoon po Tita." I smiled sweetly. "Oh, Tita ka diyan. Call me Mommy nalang." Ngumiti naman si Kai and napangiti narin ako. "Hahaha. Mommy." I corrected myself and chuckled a bit more. "O tara, dun tayo sa likod." Kinuha ni Kai yung bag ko and nilagay sa study room ata nila. Then he went with me and his mom sa likod and there. Napatigil ako. Ang daming tao. Hindi niya lang ata family yun. Ang dami pang iba. O______O "They're Kai's cousins. Actually, dearie, may reunion kami. But I know you wouldn't come kung sasabihin naming may reunion kami, so I told Kai to tell you nalang na may small dinner lang and we want you to be with us." Napatingin naman ako kay Kai with a you're-gonna-die-tomorrow look. Nagkibit balikat lang siya and ngumiti. "Dearies! Meet our visitor! This is my son's beautiful girlfriend." She said and napatingin yung lahat sakin. I just smiled and napayuko ako sa kanila. "Good evening po." I said. They smiled naman to me and yung iba parang napatingin kay Kai. Tapos ayun, bonding bonding na kaagad sa mga cousins niya. Okay naman yung family niya, walang masyadong tanong. Parang happy happy lang talaga. Meron din siyang mga cousins na kaedad namin, so parang nakakasabay kahit papano. Then nung late na, naiwan ako sa table dun sa likod kasi may ginawa ata yung mga cousins niya sa loob. Then he sat beside me and smiled. "What's with the smile?" "See? Okay naman diba?" "Yeah, okay naman." I smiled to him. "You know what, they like you." "Hahaha. I just hope so." "But really, they like you." "Kung ganun nga, salamat naman." "Then.. wala ka nang rason." "Rason?" [i][b]"Para di tayo ang magkatuluyan sa susunod." [/b][/i] DICE --> :redface: :redface: :redface: :redface:

Board footer

© 2024 F Talk

Current time is 14:27

[ 12 queries - 0.020 second ]
Privacy Policy